<p>‘ಸಾರ್ ಈಕೆ ನನ್ನ ವೈಫು. ನಿಮ್ಮ ಬ್ರಾಂಚಲ್ಲಿ ಅಕೌಂಟ್ ಓಪನ್ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು.’<br />‘ನಮಸ್ಕಾರಮಂಡಿ, ಆರಾಮಾ?’<br />‘ಬನ್ನಿ ಶೆಟ್ರೇ. ನಮ್ದು ಚೊಕ್ರಾ ಮಂಡಿಯಿಂದ ವಾಪಸ್ ಬಂದ್ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ದು ಲೆಕ್ಕಾ ಚುಕ್ತಾ-ಫೈಸಲ್ ಮಾಡಿ ಹೊಸಾ ಲೆಕ್ಕಾ ಓಪನ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ.’</p>.<p>ಇಂತಹವುಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇವೆ. ಕೆಲವು ಹೊಸಕಾಲದವು, ಕಿವಿಗೆ ಕಟು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ತಮ್ಮ ಬಹುಕಾಲದ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಸಹಜವಾದ ಭಾಷಾಶೈಲಿಗಳೇ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿವೆ. ಈ ಬಗೆಯ ಮಿಶ್ರಣ ಪ್ರಪಂಚದ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲ ಬಹುಭಾಷಾಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲೂ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ.</p>.<p>ಶಿಷ್ಟಸಾಹಿತ್ಯವೂ ಈ ರೀತಿಯ ಮಿಶ್ರಣದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡವೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಬಹುತೇಕ ಭಾರತೀಯಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನಕಾಲದಿಂದ ಕಂಡುಬರುವ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಮಿಶ್ರಣವೆಂದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ್ದು. ಚೆಲುವಾದ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಹದವರಿತ ಮಿಶ್ರಣವು ‘ಕರಿಮಣಿಯ ಸರದೊಳ್ ಚೆಂಬವಳವಂ ಕೋದಂತೆ’ ಹೃದ್ಯವೆನ್ನುತ್ತಾನೆ ಕವಿ ಮುದ್ದಣ. ಈ ಚೆಂಬವಳವೇ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪ್ರವಾಳ (ಪ್ರವಾಳ > ಪವಳ) - ಕನ್ನಡದ 'ಮಣಿ'ಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ 'ಪ್ರವಾಳ'. ಈ ರೀತಿಯ ಮಿಶ್ರಣಕ್ಕೆ ಮಣಿಪ್ರವಾಳವೆಂಬ ಮುದ್ದಾದ ಹೆಸರು ದೊರಕೊಂಡದ್ದು ಬಹುಶಃ ಮಲಯಾಳದಲ್ಲಿ - ಮಲಯಾಳಕ್ಕೆ ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ಬೆರೆಸಿ ಬರೆಯುವ ಭಾಷಾಶೈಲಿಯನ್ನು ಕುರಿತದ್ದು. ಆದರೆ ಕ್ರಮೇಣ ಈ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಹಿಗ್ಗಿ, ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪ್ರವಾಳಕ್ಕೆ ಮಲಯಾಳದೊಡನೆ ತಮಿಳು ತೆಲುಗು ಮೊದಲಾದ ಇತರ ಹಲವು 'ಮಣಿ'ಗಳನ್ನು ಪೋಣಿಸುವ ರೂಢಿ ಬಂತು. ಹೀಗೆ ತಮಿಳು ತೆಲುಗು ಕನ್ನಡ ಮಲಯಾಳ ಮೊದಲಾದ ದೇಸೀ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತದೊಡನೆ ಹದವಾಗಿ ಕೋದ ನುಡಿಮಾಲಿಕೆಯಾಗಿ ಮಣಿಪ್ರವಾಳವೆಂಬ ಚೆಲುವಾದ ಭಾಷಾಶೈಲಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿತು.</p>.<p>ಇದರಲ್ಲಿ ಹಲವು ರೀತಿಯ ಪೋಣಿಸುವಿಕೆ ಸಾಧ್ಯ. ಅರ್ಥದ ಹರಿವು, ಒಟ್ಟಾರೆ ಭಾಷೆಯ ಚೆಲುವು ನಾದಗಳು ಕೆಡದಂತೆ ಹದವಾಗಿ ಪೋಣಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ: ‘ಉನಕ್ಕಾಹ ಕಾದಿರುವೆ ರಾವಯ್ಯ ಮಮನಾಥ’ (ನಿನಗಾಗಿ ಕಾದಿರುವೆ ಬಾರಯ್ಯ ಎನ್ನೊಡೆಯ) - ಇದು ಮಣಿಪ್ರವಾಳದ ಶೈಲಿ. ಇದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವೇನೋ ಹೌದು, ಆದರೆ ನುಡಿಯ ಹದವರಿತರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವಂಥದ್ದು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದಕ್ಷಿಣಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಅದರಲ್ಲೂ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಈ ಶೈಲಿ ಬಹುಪ್ರಚಲಿತ. ಇಲ್ಲಿ ಈ ಮಣಿಪ್ರವಾಳದ ಮಾಲೆಗೆ ವಾಗ್ಗೇಯಕಾರರು ಸಂಗೀತದಿಂದಾಯ್ದ ಇನ್ನೆರಡು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಮಣಿಗಳನ್ನು ಕೋದರು - ಅದೆಂದರೆ, ಸ್ವರಾಕ್ಷರಗಳು (ಸರಿಗಮಪ ಇತ್ಯಾದಿ) ಮತ್ತು ಪಾಠಾಕ್ಷರಗಳು (ತಕಿಟ ತಝಣು ಇತ್ಯಾದಿ ಮೃದಂಗಧ್ವನಿಗಳು). ವಿವಿಧಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತಾಕ್ಷರಗಳ ಚಿತ್ರವಿಚಿತ್ರ ಸಂಯೋಜನೆಯೊಂದಿಗೆ ವಾಗ್ಗೇಯಕಾರರು ಬಹುಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾದ ರಚನೆಗಳನ್ನು ಇದರಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಮುತ್ತುಸ್ವಾಮಿದೀಕ್ಷಿತರ ಅಭಯಾಂಬಾವಿಭಕ್ತಿಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯದಾದ ‘ಶ್ರೀ ಅಭಯಾಂಬಾ’ ಮಣಿಪ್ರವಾಳಶೈಲಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಸ್ವಾತಿತಿರುನಾಳ್ ಮತ್ತು ಮೈಸೂರಿನ ಹಲವು ವಾಗ್ಗೇಯಕಾರರೂ ಈ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ವಾದಿರಾಜರದ್ದೆನ್ನಲಾದ ಒಂದು ಕೃತಿ ಸಹ ಮಣಿಪ್ರವಾಳಶೈಲಿಯಲ್ಲಿದೆ - ಆದರಿದು ಮುದ್ರಣದಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲ.</p>.<p>ಮಣಿಪ್ರವಾಳವು ಬಹುಭಾಷಾಸರಸ್ವತಿಯ ಚೆಲುವಾದ ಕಂಠಾಭರಣವೆಂದರೆ ಅತಿಶಯವಲ್ಲ.</p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>
<p>‘ಸಾರ್ ಈಕೆ ನನ್ನ ವೈಫು. ನಿಮ್ಮ ಬ್ರಾಂಚಲ್ಲಿ ಅಕೌಂಟ್ ಓಪನ್ ಮಾಡಬೇಕಿತ್ತು.’<br />‘ನಮಸ್ಕಾರಮಂಡಿ, ಆರಾಮಾ?’<br />‘ಬನ್ನಿ ಶೆಟ್ರೇ. ನಮ್ದು ಚೊಕ್ರಾ ಮಂಡಿಯಿಂದ ವಾಪಸ್ ಬಂದ್ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ದು ಲೆಕ್ಕಾ ಚುಕ್ತಾ-ಫೈಸಲ್ ಮಾಡಿ ಹೊಸಾ ಲೆಕ್ಕಾ ಓಪನ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ.’</p>.<p>ಇಂತಹವುಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತೇವೆ. ಕೆಲವು ಹೊಸಕಾಲದವು, ಕಿವಿಗೆ ಕಟು. ಇನ್ನು ಕೆಲವು ತಮ್ಮ ಬಹುಕಾಲದ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಸಹಜವಾದ ಭಾಷಾಶೈಲಿಗಳೇ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿವೆ. ಈ ಬಗೆಯ ಮಿಶ್ರಣ ಪ್ರಪಂಚದ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲ ಬಹುಭಾಷಾಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲೂ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಚಾಲ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ.</p>.<p>ಶಿಷ್ಟಸಾಹಿತ್ಯವೂ ಈ ರೀತಿಯ ಮಿಶ್ರಣದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡವೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಬಹುತೇಕ ಭಾರತೀಯಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನಕಾಲದಿಂದ ಕಂಡುಬರುವ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಮಿಶ್ರಣವೆಂದರೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ್ದು. ಚೆಲುವಾದ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಹದವರಿತ ಮಿಶ್ರಣವು ‘ಕರಿಮಣಿಯ ಸರದೊಳ್ ಚೆಂಬವಳವಂ ಕೋದಂತೆ’ ಹೃದ್ಯವೆನ್ನುತ್ತಾನೆ ಕವಿ ಮುದ್ದಣ. ಈ ಚೆಂಬವಳವೇ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪ್ರವಾಳ (ಪ್ರವಾಳ > ಪವಳ) - ಕನ್ನಡದ 'ಮಣಿ'ಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತದ 'ಪ್ರವಾಳ'. ಈ ರೀತಿಯ ಮಿಶ್ರಣಕ್ಕೆ ಮಣಿಪ್ರವಾಳವೆಂಬ ಮುದ್ದಾದ ಹೆಸರು ದೊರಕೊಂಡದ್ದು ಬಹುಶಃ ಮಲಯಾಳದಲ್ಲಿ - ಮಲಯಾಳಕ್ಕೆ ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ಬೆರೆಸಿ ಬರೆಯುವ ಭಾಷಾಶೈಲಿಯನ್ನು ಕುರಿತದ್ದು. ಆದರೆ ಕ್ರಮೇಣ ಈ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಹಿಗ್ಗಿ, ಸಂಸ್ಕೃತದ ಪ್ರವಾಳಕ್ಕೆ ಮಲಯಾಳದೊಡನೆ ತಮಿಳು ತೆಲುಗು ಮೊದಲಾದ ಇತರ ಹಲವು 'ಮಣಿ'ಗಳನ್ನು ಪೋಣಿಸುವ ರೂಢಿ ಬಂತು. ಹೀಗೆ ತಮಿಳು ತೆಲುಗು ಕನ್ನಡ ಮಲಯಾಳ ಮೊದಲಾದ ದೇಸೀ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಸಂಸ್ಕೃತದೊಡನೆ ಹದವಾಗಿ ಕೋದ ನುಡಿಮಾಲಿಕೆಯಾಗಿ ಮಣಿಪ್ರವಾಳವೆಂಬ ಚೆಲುವಾದ ಭಾಷಾಶೈಲಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿತು.</p>.<p>ಇದರಲ್ಲಿ ಹಲವು ರೀತಿಯ ಪೋಣಿಸುವಿಕೆ ಸಾಧ್ಯ. ಅರ್ಥದ ಹರಿವು, ಒಟ್ಟಾರೆ ಭಾಷೆಯ ಚೆಲುವು ನಾದಗಳು ಕೆಡದಂತೆ ಹದವಾಗಿ ಪೋಣಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ: ‘ಉನಕ್ಕಾಹ ಕಾದಿರುವೆ ರಾವಯ್ಯ ಮಮನಾಥ’ (ನಿನಗಾಗಿ ಕಾದಿರುವೆ ಬಾರಯ್ಯ ಎನ್ನೊಡೆಯ) - ಇದು ಮಣಿಪ್ರವಾಳದ ಶೈಲಿ. ಇದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವೇನೋ ಹೌದು, ಆದರೆ ನುಡಿಯ ಹದವರಿತರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವಂಥದ್ದು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ ದಕ್ಷಿಣಭಾರತದಲ್ಲಿ, ಅದರಲ್ಲೂ ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಈ ಶೈಲಿ ಬಹುಪ್ರಚಲಿತ. ಇಲ್ಲಿ ಈ ಮಣಿಪ್ರವಾಳದ ಮಾಲೆಗೆ ವಾಗ್ಗೇಯಕಾರರು ಸಂಗೀತದಿಂದಾಯ್ದ ಇನ್ನೆರಡು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಮಣಿಗಳನ್ನು ಕೋದರು - ಅದೆಂದರೆ, ಸ್ವರಾಕ್ಷರಗಳು (ಸರಿಗಮಪ ಇತ್ಯಾದಿ) ಮತ್ತು ಪಾಠಾಕ್ಷರಗಳು (ತಕಿಟ ತಝಣು ಇತ್ಯಾದಿ ಮೃದಂಗಧ್ವನಿಗಳು). ವಿವಿಧಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತಾಕ್ಷರಗಳ ಚಿತ್ರವಿಚಿತ್ರ ಸಂಯೋಜನೆಯೊಂದಿಗೆ ವಾಗ್ಗೇಯಕಾರರು ಬಹುಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾದ ರಚನೆಗಳನ್ನು ಇದರಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಮುತ್ತುಸ್ವಾಮಿದೀಕ್ಷಿತರ ಅಭಯಾಂಬಾವಿಭಕ್ತಿಕೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೊನೆಯದಾದ ‘ಶ್ರೀ ಅಭಯಾಂಬಾ’ ಮಣಿಪ್ರವಾಳಶೈಲಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಸ್ವಾತಿತಿರುನಾಳ್ ಮತ್ತು ಮೈಸೂರಿನ ಹಲವು ವಾಗ್ಗೇಯಕಾರರೂ ಈ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ವಾದಿರಾಜರದ್ದೆನ್ನಲಾದ ಒಂದು ಕೃತಿ ಸಹ ಮಣಿಪ್ರವಾಳಶೈಲಿಯಲ್ಲಿದೆ - ಆದರಿದು ಮುದ್ರಣದಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲ.</p>.<p>ಮಣಿಪ್ರವಾಳವು ಬಹುಭಾಷಾಸರಸ್ವತಿಯ ಚೆಲುವಾದ ಕಂಠಾಭರಣವೆಂದರೆ ಅತಿಶಯವಲ್ಲ.</p>.<div><p><strong>ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: <a href="https://play.google.com/store/apps/details?id=com.tpml.pv">ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ </a>| <a href="https://apps.apple.com/in/app/prajavani-kannada-news-app/id1535764933">ಐಒಎಸ್</a> | <a href="https://whatsapp.com/channel/0029Va94OfB1dAw2Z4q5mK40">ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್</a>, <a href="https://www.twitter.com/prajavani">ಎಕ್ಸ್</a>, <a href="https://www.fb.com/prajavani.net">ಫೇಸ್ಬುಕ್</a> ಮತ್ತು <a href="https://www.instagram.com/prajavani">ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ</a>ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.</strong></p></div>