ಕವಿತೆ: ಮಗ್ಗಲು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ

ಇಂದಿನದಲ್ಲ, ಹಿಂದಣ ಜನುಮಕಂಟಿದ್ದು
ಕಣ್ಣಕಪ್ಪೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು
ತಲೆಯೆತ್ತಿದರೆ ಅಪಾಯವೆಂಬಂತೆ
ನಿಟ್ಟಿಸುರನ್ನೂ ಪಿಸುಮಾತಾಗಿಸಿಕೊಂಡು
ಆಡಿದರೆ ಮತ್ತೆ ಆಡಲಾರವೇನೂ ಎಂಬಂತೆ
ಒಂದೇಕಡೆ ಕಣ್ಣುನೆಟ್ಟಿ ಮಲಗಿ
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ

ಬೆನ್ನಹಿಂದಿನ ಭಯಾನಕ ಅದೃಶ್ಯ ಶಕ್ತಿಗಳ ಹಾರಟಕ್ಕೆ
ಕಪ್ಪುಬೆಳಕ ಕಣ್ಣಕುಕ್ಕುವಿಕೆಗೆ
ನೆತ್ತರಸವಿರಿದ ಮುಳ್ಳು ಹಾಸಿಗಿಗೆ
ಹೀಗೆ ಇರು ನೀನು ಎಂಬ ಅಪ್ಪಣೆಗೆ
ಕಣ್ಣತಿರುಗಿಸಿದರೆ ಕತ್ತುಹಿಚುಕುವ ಕೈಗಳಿಂದಾಗಿ
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ

ಕ್ರಾಂತಿಯೆಂಬ ಬ್ರಾಂತಿಗೆ ಮುರುಟಿಹೋದವು ಮನಗಳು
ಸಮಾಜದುದ್ದಾರದಲಿ ಎಲ್ಲಿಯೂ ದಕ್ಕಲಿಲ್ಲ
ಸಮಾಧಿಗಳು ತುಳಿದು ನೆಲಸಮವಾದವು
ಅನನ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ, ಯಾರ ನೆನಪಲಲುಳಿಯಲಿಲ್ಲ
ಸುಟ್ಟುಕರಕಲಾದ ಆತ್ಮಗಳ ಕಂಡು
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ

ಜೋಮುಹಿಡಿದ ದೇಹದಲಿ ಮನಕೂ ಜೋಮು ಹಿಡಿದು
ಚಿವಿಟಿದರೂ ಸ್ಪರ್ಶವಿರದೆ
ನೋವು ನಲಿವುಗಳ ಬೇಧವರಿಯದೆ
ಇಡೀ ರಾತ್ರಿಗೆ, ದೂರದಲ್ಲಿಯ ನಾಯಿ-ನರಿಗಳ ಕೂಗಿಗೆ
ಕಿರಿಚಿದರೂ ಹೊರಬರದ ಶಬುದಕ್ಕೆ
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸುವುದಿಲ್ಲ
ಮಗ್ಗುಲು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ