ಬೆರಗಿನ ಬೆಳಕು: ಮತ್ತೆರಡು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು

ಮಹೋಷಧಕುಮಾರ ನಕ್ಕು ಹೇಳಿದ, ‘ಮಹಾಪ್ರಭು, ಇವೆರಡೂ ಕೂಡ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಬರುವಂಥವುಗಳು. ಮೊದಲನೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ದೃಶ್ಯ ಹೀಗಿದೆ. ಮಗನಿಗೆ ಏಳೆಂಟು ವರ್ಷವಾದಾಗ ತಾಯಿ, ಕೆಲವು ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ‘ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಈ ಸಾಮಾನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಬಾ, ಹೊಲಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ತಂದೆಗೆ ಊಟಕೊಟ್ಟು ಬಾ’. ಆದರೆ ಆಟದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನವಾದ ಹುಡುಗ ಆಲಸ್ಯದಿಂದ ಏನೇನೋ ನೆಪ ಹೇಳಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನೋಡುತ್ತಾನೆ. ಮೊದಲೇ ಮುಗಿಯದ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಹೋದ ತಾಯಿಗೆ ಕೋಪ ಬಂದು ಹೊಡೆಯಲು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಹುಡುಗ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಮನೆಯಿಂದ ಓಡಿ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ಆಕೆ ಕೋಪದಿಂದ ಅವನನ್ನು ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಬೈಯುತ್ತಾಳೆ. ನೀನು ಮನೆಗೇ ಬರಬೇಡ ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ ಆತ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಊಟದ ವೇಳೆಗೂ ಮನೆಗೆ ಬರದಿದ್ದಾಗ ತಾನೇ ಮನೆಮನೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅವನನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಕರೆತರುತ್ತಾಳೆ. ಬರುವಾಗ ಅವನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಅಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಾಡುತ್ತಾಳೆ. ಆಕೆ ಅವನಿಗೆ ಬಯ್ದರೂ ದ್ವೇಷವಿಲ್ಲ, ಅನನ್ಯವಾದ ಪ್ರೀತಿ ಇದೆ. ಇದೇ ಅಪೂರ್ವ ದೃಶ್ಯ’.

‘ಎರಡನೆಯದೂ ಸುಂದರ ದೃಶ್ಯ. ಹೊಸದಾಗಿ ಮದುವೆಯಾದ ಗಂಡ-ಹೆಂಡತಿಯರು ಏಕಾಂತದಲ್ಲಿ ಕ್ರೀಡಿಸುವಾಗ ಪರಸ್ಪರ ಆರೋಪ
ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ‘ನನಗೆ ಗೊತ್ತು, ನಿಮಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಪ್ರೀತಿ ಇಲ್ಲ, ಮತ್ತೆ ಯಾರನ್ನೋ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೀರಿ’ ಎಂದು ಆಕೆ ಹೇಳಿದರೆ, ‘ನನಗೂ ಗೊತ್ತು, ನೀನು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನೋ ಮದುವೆಯಾಗಬೇಕೆಂದಿದ್ದೆ’ ಎಂದು ಆತ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಇವು ಪ್ರೀತಿಯ, ಸಲುಗೆಯ ಮಾತುಗಳು. ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಸುಳ್ಳು ಆರೋಪಗಳೆನ್ನಿಸಿದರೂ, ಅವು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು, ಒಲವನ್ನು ಗಟ್ಟಿ ಮಾಡುವ ಬಂಧಗಳು. ಅದಕ್ಕೆ ಅದೊಂದು ಸುಂದರ ದೃಶ್ಯ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದ. ಸಭಿಕರು ಜೈಕಾರ ಮಾಡಿದರು. ದೇವಿ ತನ್ನ ಸಹಮತವನ್ನು ಸೂಚಿಸಿದಳು.