ಕವಿತೆ: ಬದುಕುವುದೇ ಜರೂರಿ...

ಒಳಗೆ

. ಸಾವಿನ ಭ್ರೂಣ

. ಮಿಸುಕುತ್ತಿರುವಾಗ

. ಮಗ್ಗುಲಲ್ಲಿ ಮಲಗಿರುವ ಬದುಕು

. ಕೊರಳತಬ್ಬಿ

. ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿದೆ

. **

. ಸುತ್ತೆಲ್ಲಾ ಕಳವಳದ ಕಾಳರಾತ್ರಿ

. ಎಂಥ ಹಿಂಸೆ... ನೋಡು

. ಲಾಲಿಪದಗಳೇ ಚಿರನಿದ್ದೆಗೆ ಹಚ್ಚುತ್ತಿವೆ

. ಇನ್ನೂ ದಣಿಯದ ಅಸಂಖ್ಯ ಅಪ್ಪ

. ಮದುವೆಸೀರೆಗೆ ಕುಚ್ಚುಕಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಎಷ್ಟು ಅಮ್ಮ

. ಭರ್ತಿ ಯೌವ್ವನದ ಹುಡುಗ, ಹುಡುಗಿ

. ಎಳೆ ಬಾಣಂತಿ, ಹಸುಗೂಸುಗಳೂ...

. ಸಾಲಾಗಿ ಕರೆತಂದು

. ಬಲವಂತಕ್ಕೆ ಬಿತ್ತಿಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಇಲ್ಲಿ..

. ಬಿತ್ತಿದ್ದೆಲ್ಲವೂ ಚಿಗುರುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ ಮತ್ತೆ

. ವಿದಾಯ ಹೇಳದ ಕೊನೆ

. ಮತ್ತೆ ಕಾಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ

. ಆಟಿಕೆ ತಣ್ಣಗಾಗಿ...

. ದೃಶ್ಯಗಳಿಲ್ಲದ ಚಿತ್ರ, ಉತ್ತರ ಸಿಗದ ಪತ್ರ..

. ಬಿಟ್ಟುಳಿದ ಬದುಕು ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ ಗೂಡಾಡಿ

. ಮಿಕ್ಕುಳಿದ ಬದುಕು ಸೂರಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಿಕ್ಕುಗಳಾಗಿ

. ಅಯ್ಯೋ... ಈ ಪ್ರಳಯಕಾಲ

. ದಾಟಿದರೆ ಬದುಕಬಹುದು

. ದಾಟುವವರೆಗೆ ಹೇಗೆ ಬದುಕುವುದು?

. **

. ವಿಷಾದಗಳೆಂದರೆ ಮೀರಬೇಕಾದ ಪರಮಸತ್ಯಗಳು

. ದಾಟು..

. ಬದುಕುವುದೇ ಜರೂರಿ...

. ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ | ಐಒಎಸ್ | ವಾಟ್ಸ್ಆ್ಯಪ್ , ಎಕ್ಸ್ , ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಮತ್ತು ಇನ್ಸ್ಟಾಗ್ರಾಂ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.