ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ ಸತ್ಯಸಂದೇಶ | ನಾನಾ ಭಾವಗಳ ಚಿದ್ವಿಲಾಸ

ಭಿನ್ನರೂಪಗಳು ಇರುವಂತೆಯೇ, ಭಿನ್ನಭಾವಗಳು ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲಿವೆ. ಒಂದೇ ರೀತಿ ಇದ್ದರೆ ಯಾವುದೇ ಸ್ವಾರಸ್ಯವಿರುವುದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಮನಸ್ಸು ಸಹ ದೇಹದಂತೆ ನಿತ್ಯ ರಂಜನೆಯ ರಸದೂಟವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಭಗವಂತ ಮನುಷ್ಯನ ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸು ಸಮತೋಲಿತ ಹಾಗೂ ಸಂತುಲಿತವಾಗಿರಲು ಜಿಹ್ವಾಚಾಪಲ್ಯ ಮತ್ತು ಚಿತ್ತಚಾಪಲ್ಯವನ್ನು ಕರುಣಿಸಿದ್ದಾನೆ. ನಾಲಿಗೆ ಚಪಲದಿಂದ ದೇಹಕ್ಕೆ ನಾನಾ ರೀತಿಯ ಪೌಷ್ಟಿಕ ಆಹಾರ, ಅನಾರೋಗ್ಯಕರ ಆಹಾರ ಸೇರುವಂತೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಚಪಲದಿಂದ ಬುದ್ಧಿಗೆ ನಾನಾ ರೀತಿಯ ಸದ್ಭಾವನೆ, ದುರ್ಭಾವನೆಗಳು ಸೇರುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ನಾನಾ ರೂಪಗಳು, ನಾನಾ ಭಾವಗಳು ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ದೇಹಾರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಯಾವುದು ಒಳ್ಳೆಯ ಆಹಾರ ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿ ತಿನ್ನುತ್ತೇವೋ, ಹಾಗೇ ಮನಸ್ಸಿನ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಯಾವುದು ಒಳ್ಳೆಯ ಆಲೋಚನೆ ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿ, ಯೋಗ್ಯವಾದುದನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ನಮಗಿರಬೇಕು. ಅಂಥ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯನ್ನು ನೀಡುವುದು ಧರ್ಮ. ಧರ್ಮವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಂಡರೆ, ಕರ್ಮ ಉತ್ತಮವಾಗಿರುತ್ತೆ. ಕರ್ಮ ಉತ್ತಮವಾಗಿದ್ದರೆ ಮನಸ್ಸು ಪ್ರಫುಲ್ಲವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಮನಸ್ಸು ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರೆ ಬದುಕು ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಮನಸ್ಸಿನಂತೆ ಮಾನವ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಮಾನವನಿಗೆ ಮನಸ್ಸು ಎಷ್ಟು ನಿಕಟವರ್ತಿ ಅನ್ನುವುದನ್ನ ‘ಮನ’ ಮತ್ತು ‘ಮನು’ ಎಂಬ ಪದಗಳೇ ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ‘ಮನ’ದಲ್ಲಿನ ‘ಅ’ಕಾರ, ‘ಮನು’ವಿನಲ್ಲಿರುವ ‘ಉ’ಕಾರಗಳಷ್ಟೆ ಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮನುಷ್ಯನ ನಿಜವಾದ ರೂಪವೇ ಮನಸ್ಸು. ಒಳ್ಳೆಯ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ರೂಪ ಮೂಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮಾನವರ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಒಳ್ಳೆಯ ಭಾವನೆಗಳು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದರೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಭಾವಗಳು ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತವೆ. ಕೆಟ್ಟ ಭಾವನೆಗಳಿದ್ದರೆ ಕೆಟ್ಟ ಭಾವ ಪ್ರತಿಫಲನವಾಗುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಕನ್ನಡಿಯಂತಿರುವ ಮುಖದಲ್ಲಿ, ಮನದೊಳಗೆ ನಡೆಯುವ ಎಲ್ಲಾ ತಾಕಲಾಟಗಳೂ ಪ್ರತಿಫಲಿತವಾಗುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಚಿದ್ಭವಲೋಕದಲ್ಲಿ ಉದ್ಭವಿಸುವ ವಿಚಾರಗಳು ವಿಕಾರರೂಪ ತಾಳದಂತೆ ಎಚ್ಚರವಹಿಸುವ ಜಾಗೃತಪ್ರಜ್ಞೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿರಬೇಕಷ್ಟೆ. ಅಂಥ ಜಾಗೃತಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಕೊಡುವುದು ಧರ್ಮ. ಧರ್ಮ ಮರೆತವ ಉತ್ತಮ ಕರ್ಮ ಮಾಡಲಾರ.

ಮನಸ್ಸೆಂಬ ಗಂಗೋತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ನಾನಾ ಭಾವಗಳು ಹುಟ್ಟುತ್ತವೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಭಾವಗಳನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಯುಕ್ತಿ ನಮಗಿರಬೇಕು. ನಾವು ಒಳ್ಳೆಯವರಾಗುವುದು ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟವರಾಗುವುದು ನಮ್ಮ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸ್ನೇಹ-ಪ್ರೀತಿ-ವಿಶ್ವಾಸ ಗಳಿಸುವ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತುಂಬಿದರೆ, ಒಳ್ಳೆಯ ಭಾವ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ದ್ವೇಷ-ಅಸೂಯೆ ತುಂಬಿದರೆ ಕೆಟ್ಟ ಭಾವಗಳು ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತವೆ. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಮನದಲ್ಲಿ ಸದಾ ಸದ್ಭಾವನೆ ತುಂಬಿ ‘ಸಚ್ಚಿದಾನಂದ’ಭಾವವನ್ನು ಮೂಡಿಸಬೇಕು.