ಸಂಪಾದಕೀಯ: ಸಮಾನತೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡಿಗೆ ಸ್ತ್ರೀವಾದದ ತಾತ್ವಿಕತೆಯ ದೀವಿಗೆ

ಉದ್ಯೋಗದ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಗಂಡಿಗೆ ಸಹಜವಾಗಿ ದೊರೆಯುವ ಅವಕಾಶ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಸವಲತ್ತುಗಳು ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ದೊರಕುತ್ತವೆಂದು ಹೇಳುವುದು ಕಷ್ಟ. ಮಹಿಳಾ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳ ನೇಮಕಕ್ಕೆ ಈಗಲೂ ಹಿಂಜರಿಯುವ ಔದ್ಯಮಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿವೆ. ಕಾನೂನುಬದ್ಧವಾದ ಹೆರಿಗೆ ರಜೆ ನೀಡಲು ಚೌಕಾಸಿ ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರಿಗಳೂ ಇದ್ದಾರೆ. ರಾಜಕೀಯವಾಗಿಯೂ ಹೆಣ್ಣು ಕಡೆಗಣನೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿರುವುದಕ್ಕೆ ಶಾಸನಸಭೆಗಳು ಹಾಗೂ ಸಚಿವ ಸಂಪುಟಗಳು ಜೀವಂತ ಉದಾಹರಣೆಗಳಾಗಿವೆ. ಅಧಿಕಾರ ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿನ ಸ್ತ್ರೀ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯದ ಕೊರತೆಯು ಲಿಂಗಭೇದ ಧೋರಣೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣಗಳಲ್ಲೊಂದಾಗಿದೆ.

ಗಂಡು– ಹೆಣ್ಣಿನ ಸಮಾನತೆಯ ನಮ್ಮ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗಳು ಮನೆಕೆಲಸ, ದುಡಿಮೆಯ ಸಮಾನ ಅವಕಾಶಗಳು, ಆಸ್ತಿಯ ಹಕ್ಕುಗಳ ಸುತ್ತಲೇ ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಯುತ್ತವೆ. ಸ್ತ್ರೀ ಸಬಲೀಕರಣಕ್ಕೆ ಇವೆಲ್ಲ ಅಗತ್ಯ. ಆದರೆ, ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮಿಗಿಲಾದುದು ಹೆಣ್ಣಿನ ಬಗೆಗೆ ಸಮಾಜದ ಯೋಚನಾವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಆಗಬೇಕಿರುವ ಬದಲಾವಣೆ. ಸುಶಿಕ್ಷಿತ ವರ್ಗದಲ್ಲೂ ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಕಿರುಕುಳ ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯಾಗುತ್ತಿವೆ. ಲಿಂಗಸಂವೇದನೆಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಬೇಕಾದವರು ಲಿಂಗತಾರತಮ್ಯದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೆ ಆಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅತ್ಯಾಚಾರ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಕ್ರೌರ್ಯ ನಾಗರಿಕ ಜಗತ್ತನ್ನು ಬೆಚ್ಚಿಬೀಳಿಸುವಂತಿದೆ. ಇಂಥ ಮಾತು, ನಡವಳಿಕೆಗಳು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರಿರುವ ಪುರುಷ ಯಜಮಾನಿಕೆಯ ಅಹಂಕಾರದ ಉದಾಹರಣೆಗಳಾಗಿವೆ.

ಈ ಪುರುಷ ಪೂರ್ವಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಉತ್ತರದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ‘ಸ್ತ್ರೀವಾದ’ದ ತಾತ್ವಿಕತೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹಾಸುಹೊಕ್ಕಾಗಬೇಕಾಗಿದೆ. ಸ್ತ್ರೀವಾದ ಎನ್ನುವುದು ಕೆಲವರ ಪಾಲಿಗೆ ವಿನೋದದ ಹಾಗೂ ಉಡಾಫೆಯ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ. ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಸಮಾನ ಹಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಗೌರವವನ್ನು ಬಯಸುವ ಸಿದ್ಧಾಂತದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸ್ತ್ರೀವಾದವನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಂದಿನ ಸ್ತ್ರೀವಾದದ ತಾತ್ವಿಕತೆ ವಿಶಾಲ ವಾಗಿದ್ದು, ಅದು ಸಾಮಾಜಿಕ ತಾರತಮ್ಯಗಳನ್ನು ಶಮನಗೊಳಿಸುವ ಉದಾತ್ತತೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಬಯಸುವವರ ಪಾಲಿಗೆ ಸ್ತ್ರೀವಾದ ಹಾಗೂ ಮಾನವತಾವಾದ ಒಂದೇ ನಾಣ್ಯದ ಎರಡು ಮುಖಗಳು.

ಮಹಿಳೆಯರು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಗಂಡಸರು ಕೂಡ ಸ್ತ್ರೀವಾದದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವುದು ಇಂದಿನ ಅಗತ್ಯ. ಏಕೆಂದರೆ, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರುಬಿಟ್ಟ ಲಿಂಗಾಧಾರಿತ ಶ್ರೇಣೀಕರಣವನ್ನು ಬದಲಿಸುವುದು ಬರೀ ಹೆಣ್ಣಿನ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲ. ತಾರತಮ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣನಾದ ಗಂಡು, ಅದರ ನಿವಾರಣೆಯ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲೂ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವ ನೈತಿಕ ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಲಿಂಗಭೇದವನ್ನು ಚಿವುಟುವ ಕೆಲಸ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆಯುವುದರ ಜೊತೆಗೆ, ‘ಮಹಿಳಾ ದಿನ’ ಎನ್ನುವುದು ವಾರ್ಷಿಕ ಆಚರಣೆಯಾಗಿ ಸೀಮಿತಗೊಳ್ಳದೆ ದೈನಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ಬರುವಂತಾಗಬೇಕು. ಆಗಷ್ಟೇ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಸಮಾಜದ ಕನಸು ನನಸಾಗುವ ಪ್ರಯತ್ನಕ್ಕೆ ವೇಗ ದೊರೆತೀತು.