ತ್ರಿವಳಿ ತಲಾಖ್ ಮಸೂದೆ ಮರು ಅವಲೋಕನ ಅಗತ್ಯ

ಮುಸ್ಲಿಂ ಮಹಿಳೆಯರ (ವಿವಾಹ ಹಕ್ಕುಗಳ ರಕ್ಷಣೆ) ಮಸೂದೆಗೆ ಲೋಕಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಂಗೀಕಾರ ದೊರೆತಿದೆ. ಕಳೆದ ವರ್ಷವೂ ಡಿಸೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಲೋಕಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಮಸೂದೆ ಅನುಮೋದನೆಗೊಂಡಿತ್ತು. ಆದರೆ ಆಡಳಿತ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಸಂಖ್ಯಾಬಲವಿಲ್ಲದ ರಾಜ್ಯಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಈ ಮಸೂದೆಗೆ ಅಂಗೀಕಾರ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಈ ವರ್ಷ ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ತ್ರಿವಳಿ ತಲಾಖ್ ನಿಷೇಧಿಸಿ ಸುಗ್ರೀವಾಜ್ಞೆ ಹೊರಡಿಸಿದ್ದ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಈಗ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕೆಲವು ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಮಸೂದೆಯನ್ನು ಲೋಕಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಮಂಡಿಸಿ ಅಂಗೀಕಾರ ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಕಾಂಗ್ರೆಸ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷಗಳ ವಿರೋಧ ಹಾಗೂ ಸಭಾತ್ಯಾಗಗಳ ನಡುವೆಯೇ ಈ ಅನುಮೋದನೆ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ಯಥಾಪ್ರಕಾರ ರಾಜ್ಯಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಈ ಮಸೂದೆ ಅಂಗೀಕಾರಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿ ಒದಗಲಿದೆ ಎಂಬುದು ನಿರೀಕ್ಷಿತ. 2019ರ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಚುನಾವಣೆ ಸನಿಹದಲ್ಲೇ ಇದೆ. ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳಿಗೆ ಚರ್ಚಾವಿಷಯವಾಗಿ ಇದು ಮುಂದುವರಿಯಲಿದೆ. ಈ ಮಸೂದೆ ಕುರಿತಂತೆ ಲೋಕಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಐದು ತಾಸುಗಳ ಕಾವೇರಿದ ಚರ್ಚೆ ನಡೆದಿದ್ದು ವಿಶೇಷ. ಮಹಿಳೆಗೆ ನ್ಯಾಯ, ಘನತೆ ಹಾಗೂ ಗೌರವಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ ಈ ಮಸೂದೆ ಎಂದು ಕೇಂದ್ರ ಕಾನೂನು ಸಚಿವ ರವಿಶಂಕರ್ ಪ್ರಸಾದ್ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ, ಮುಸ್ಲಿಂ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಕಾನೂನಿನ ಪ್ರಕಾರ, ವಿವಾಹ ಎನ್ನುವುದು ಸಿವಿಲ್ ಒಪ್ಪಂದ. ಸಿವಿಲ್ ಒಪ್ಪಂದದ ಉಲ್ಲಂಘನೆಯನ್ನು ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಕೃತ್ಯವಾಗಿ ನೋಡುವುದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ? ಹೀಗಾಗಿ ಸಿವಿಲ್ ಕಾನೂನಿನ ಅಡಿ ಬರುವ ವಿಚ್ಛೇದನ ವ್ಯಾಜ್ಯವನ್ನು ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಅಪರಾಧವಾಗಿಸಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸ. ತ್ರಿವಳಿ ತಲಾಖ್ ಪದ್ಧತಿ ಅಮಾನವೀಯವಾದದ್ದು ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ನಿಷೇಧ ಹೇರಬೇಕು ಎಂಬುದೂ ಸರಿಯಾದದ್ದು. ಆದರೆ ಈ ನಿಷೇಧ ಉಲ್ಲಂಘನೆಗಾಗಿ ಮುಸ್ಲಿಂ ಪತಿಗೆ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಜೈಲು ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಇದರಿಂದ ಮಹಿಳಾ ಸಬಲೀಕರಣ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದಂತೂ ಅವಾಸ್ತವಿಕ. ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮುದಾಯದ ಪುರುಷರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ನೀಡುವ ತಂತ್ರ ಈ ಮಸೂದೆ ಹಿಂದಿದೆ ಎಂಬಂಥ ವಾದಗಳನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಲಾಗದು.