‘ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾಫಿಯಾಗೂ ಹೋರಾಟಕ್ಕೂ ಸಂಬಂಧವಿಲ್ಲ’

ಇನ್ನು ಕ್ಯಾಪಿಟೇಷನ್‌ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ, ಕಳೆದ ಮೂರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ‘ನೀಟ್‌’ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿದೆ. ಹಿಂದಿನಂತೆ ತಮಗೆ ಹೇರಳ ಹಣ ನೀಡುವವರಿಗೆ ಸೀಟು ನೀಡುವ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಈಗ ಖಾಸಗಿ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲ. ನೀಟ್‌ ಮೆರಿಟ್‌ ಲಿಸ್ಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೀಟು ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆ ಬಂದವರು ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳು ಕೇಳುವಷ್ಟು ಹಣ ನೀಡಲಾರರು. ಹೆಚ್ಚು ಹಣ ನೀಡಬಲ್ಲ, ಆದರೆ ನೀಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಪಾಸಾಗದ ದಡ್ಡರಿಗೆ ಈಗ ಸೀಟು ಎಲ್ಲಿಯೂ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಧರ್ಮದ ಮಾನ್ಯತೆಯಿಂದ ಲಿಂಗಾಯತ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಸೀಟುಗಳು ಸಿಕ್ಕರೆ ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭವಿಲ್ಲ. ಕಾರಣವೆಂದರೆ, ಮೆರಿಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೀಟು ಪಡೆದ ಲಿಂಗಾಯತರು ತಮ್ಮ ಧರ್ಮದ ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳೊಂದಿಗೆ ತಂಟೆಗೆ ಇಳಿದು, ಉದ್ರಿ ಸೀಟು ಪಡೆಯಲು, ಫೀ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಒತ್ತಾಯಿಸುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯೇ ಹೆಚ್ಚು. ಇದರಿಂದ, ಬಹುತೇಕ ವೃತ್ತಿಪರ ಲಿಂಗಾಯತ ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳಿಗೆ ಹಾನಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅನೇಕ ಲಿಂಗಾಯತ ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳು ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಧರ್ಮದ ಬೇಡಿಕೆಗೆ ಬೆಂಬಲ ನೀಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಈವರೆಗೆ ಎಷ್ಟು ಲಿಂಗಾಯತರಿಗೆ ಆ ಸಮಾಜದ ಖಾಸಗಿ ವೃತ್ತಿಪರ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಸೀಟು ನೀಡಿವೆ ಎಂಬ ಅಂಕಿಸಂಖ್ಯೆಗಳೇ ಈ ಕುರಿತ ಆರೋಪಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಉತ್ತರ ನೀಡಬಲ್ಲವು.

ಕೊನೆಯದಾಗಿ, ಶಿಕ್ಷಣ ಮಾಫಿಯಾಕ್ಕೂ ಲಿಂಗಾಯತ ಹೋರಾಟಕ್ಕೂ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತ ಧರ್ಮದ ಮಾನ್ಯತೆಯಿಂದ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಸುಮಾರು ಒಂದು ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೀಟುಗಳು ಮತ್ತು ಏಳೆಂಟು ಸಾವಿರ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಹಾಗೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಡೆಂಟಲ್‌, ಫಾರ್ಮಸಿ, ಎಂಬಿಎ ಸೀಟಗಳು ಲಿಂಗಾಯತರಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವುದು ಸತ್ಯ. ಅದರಲ್ಲಿ ಏನು ತಪ್ಪಿದೆ? ಅಲ್ಲದೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಸೀಟುಗಳಿಂದ ಅಷ್ಟೊಂದು ಶ್ರೀಮಂತರಲ್ಲದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೇ ಹೆಚ್ಚುಪ್ರಯೋಜನವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನೂ ಮನಗಾಣಬೇಕು. ಆ ಮೂಲಕ, ಲಿಂಗಾಯತ ಸಮುದಾಯದ ಮೆರಿಟೋರಿಯಸ್ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ವೃತ್ತಿಪರ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯಲು ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕರೆ ಅದು ಸಮಾಜದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಮಾರಕವಾಗುತ್ತದೆಯೇ ಅಥವಾ ಇತರರಿಗೆ ಏನಾದರೂ ತೊಂದರೆಯಾಗುತ್ತದೆಯೇ? ಲಿಂಗಾಯತರಿಗಿಂತ ಶ್ರೀಮಂತರಾಗಿರುವ ಜೈನರಿಗೆ ಆ ಸೌಲಭ್ಯವಿದೆ. ಬೌದ್ಧ, ಸಿಖ್, ಮುಸ್ಲಿಂ, ಕ್ರೈಸ್ತ ಸಮುದಾಯಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭವಾಗಿಲ್ಲವೇ? ಆದ್ದರಿಂದ ಲಿಂಗಾಯತರು ತಮ್ಮ ಸಮುದಾಯದ ಏಳಿಗೆಗಾಗಿ ಹೋರಾಡುವುದು ತಪ್ಪೇ?

– ಬೆಂಗಳೂರು