ಕೃತಕ ವೈರಾಣುವಿನ ಕರಾಮತ್ತು: ಕೊರೊನಾ ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಾಗಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕಣದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ

ಈ ತಳಮಳದ ಮಧ್ಯೆಯೇ; ಇದಕ್ಕೆ ಪಯಾರ್ಯವಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ವಿಜ್ಞಾನ ಸಂಸ್ಥೆಯ (ಐಐಎಸ್‌ಸಿ) ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ‘ಸಾರ್ಸ್‌–ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌–2’ (SARS-CoV-2) ಕೃತಕವಾಗಿ ವೈರಾಣು ಮಾದರಿಯ ಕಣವೊಂದನ್ನು (ವಿಎಲ್‌ಪಿ) ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಧ್ಯಯನದ ಜತೆಗೇ ಕೋವಿಡ್‌–19ಗೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಲಸಿಕೆ ತಯಾರಿಕೆಗೂ ಇದು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕ ವಾಗಬಲ್ಲದು ಎನ್ನುವುದನ್ನೂ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಾರ್ಸ್‌–ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌–2 ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಸ್ಯಾಂಪಲ್‌ನಿಂದ ಜೀವಂತ ವೈರಾಣುವನ್ನೇ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಬಳಿಕ ಇದರ ಪ್ರತಿಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಿ, ವೈರಾಣುವಿನ ಪ್ರಸರಣ ಮತ್ತು ಅವು ಜೀವಂತ ಕೋಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಪರಿಯನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ನಡೆಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭದ ಕೆಲಸವೇನಲ್ಲ. ಅತಿ ವೇಗವಾಗಿ ಸೋಂಕು ಉಂಟು ಮಾಡುವ ವೈರಾಣುವಿನ ಜತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ. ಅಪ್ಪಿತಪ್ಪಿಯೂ ವೈರಾಣು ಸೋರಿಕೆಯಾಗಬಾರದು. ಇಂತಹ ಪ್ರಯೋಗಗಳಿಗೆ ಜೈವಿಕ ರಕ್ಷಣಾ ಮಟ್ಟ–3 ( ಬಿಎಸ್‌ಎಲ್‌–3) ಪ್ರಯೋಗಾಲಯದ ಅಗತ್ಯವೂ ಇದೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಅಪಾಯಕಾರಿ ವೈರಾಣುಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವ ಸೌಲಭ್ಯ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಪ್ರಯೋಗಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿದೆ.

ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಎದುರಾಗುವ ಈ ಸಮಸ್ಯೆಯನ್ನು ನಿವಾರಿಸಲೆಂದೇ ವೈರಾಣು ಮಾದರಿಯ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕಣವನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿ, ಪರೀಕ್ಷೆಯನ್ನೂ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸೋಂಕು ಹರಡದ ಮತ್ತು ನ್ಯಾನೋ ಗಾತ್ರದ (ಸೂಕ್ಷ್ಮ) ಆಣ್ವಿಕ ಇದಾಗಿದ್ದು, ಸಾರ್ಸ್‌–ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌–2ನ
ತದ್ರೂಪದಂತೆಯೇ ಇದ್ದು, ಅದರಂತೆ
ಯೇ ವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ಆನುವಂಶಿಕ ವಸ್ತುಗಳು ಇರುವುದಿಲ್ಲ.

ಸಾರ್ಸ್‌–ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌–2ರ ರೂಪಾಂತರದಿಂದ (ಮ್ಯುಟೇಷನ್‌ನಿಂದ) ಆಗುವ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಸಲು ಕೃತಕ ವೈರಾಣು ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲದೆ, ಮಾನವ ದೇಹದಲ್ಲಿ ವೈರಸ್‌ಗೆ ನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಬಲ್ಲ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಲಸಿಕೆಯನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಇದರಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಂಶೋಧಕರು. ವೈರಸ್‌ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುವುದಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಸಮಯವೂ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಈ ಕಣವನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು. ಈಗಾಗಲೇ ಇಲಿಗಳ ಮೇಲೆ ಇದರ ಪರೀಕ್ಷೆ ನಡೆದಿದ್ದು, ಈ ಕುರಿತ ಅಧ್ಯಯನ ವರದಿ ‘ಮೈಕ್ರೋಬಯಾಲಜಿ ಸ್ಪೆಕ್ಟ್ರಮ್‌’ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ.

ಕೃತಕ ವೈರಾಣು ಸೃಷ್ಟಿ ಹೇಗೆ?

ನೈಜ ಸಾರ್ಸ್‌–ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌–2 ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ರಚನಾತ್ಮಕ ಪ್ರೊಟೀನ್‌ ಅನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತಲೇ ಆ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ. ಆನುವಂಶಿಕ ವಸ್ತುವನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಕೋಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರೊಟೀನ್‌ಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆ ಮೂಲಕ ಕ್ರಿಯಾಶೀಲ ವೈರಾಣು ಕಣವಾಗಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಈ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಕೃತಕವಾಗಿ ಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಅಧ್ಯಯನ ತಂಡವು ಬಕ್ಯುದಲೊವೈರಸ್‌ ಅನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿತು. ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಈ ವೈರಾಣು ಕೀಟಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ, ಮಾನವರಿಗೆ ಹಾನಿ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ವೈರಾಣು ನಾಲ್ಕೂ ಪ್ರೊಟೀನ್‌ಗಳನ್ನು ಉತ್ಪಾದಿಸಿ, ಜೋಡಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತ್ವರಿತಗತಿಯಲ್ಲಿ ಪುನರ್‌ ಸೃಷ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕೃತಕ ವೈರಾಣು ಕಣಗಳನ್ನು ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನ್‌ ಮೈಕ್ರೊಸ್ಕೋಪ್‌ ಮೂಲಕ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸಿದಾಗ ನೈಜ ವೈರಾಣುವಿನಂತೆಯೇ ಸ್ಥಿರವಾಗಿರುವುದು ಕಂಡುಬಂದಿತು ಎಂದಿದೆ ಅಧ್ಯಯನ.

***

ವೈರಾಣು ಮಾದರಿಯ ಕಣ ಎಲ್ಲ ನಾಲ್ಕೂ ರಚನಾತ್ಮಕ ಪ್ರೊಟೀನ್‌ಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೇ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವುದೇ ನಮಗಿದ್ದ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲು

- ಹರ್ಷ ರಹೇಜಾ, ಅಧ್ಯಯನ ತಂಡದ ಮುಖ್ಯಸ್ಥ