‘ಇಪ್ಪಟ್ಟ್ ನಮ್ಮನಿಯಾಗು ಒಂಥರಾ ಕೊರೊನಾ ಕ್ವಾರಲ್ಲೇ ಆಗೇತಿ ರುದ್ರಿ. ಮ್ಯಾಟ್ರು ಏನಪ್ಪಾಂದ್ರೆ, ಬೆಂಗ್ಳೂರ್ನ್ಯಾಗೆ ನನ್ ಹೆಂಡ್ತಿ ತಂಗಿ, ಐ ಮೀನ್ ನನ್ನ ನಾದಿನಿ ಸಂಸಾರ ಮಾಡ್ಕ್ಯಂಡದಾಳೆ. ಇಕಿಗ್ ಆರ್ ತಿಂಗ್ಳಿಂದ ಕೆಲಸಿಲ್ಲ. ಗಂಡಗೆ ಹಾಫ್ಸ್ಯಾಲರಿ. ಮನಿ ನಡ್ಸಕ್ಕ್ ರೊಕ್ಕಿಲ್ಲ, ನಿಮ್ಮಪ್ಪಂಗ್ಹೇಳಿ ಒಂದೆರಡ್ ಲಕ್ಷ ಸಾಲ ಕೊಡ್ಸು ಅಂತ ಆತ ಅಂದದಾನೆ. ನಮ್ಮಪ್ಪನ್ ಕುಟೆ ಸಾಲ ಕೇಳಕ್ಕ್ ನಿಂಗೆ ನಾಚ್ಕಿ ಆಗದುಲ್ವಾ ಅಂತ ಅಕಿ ಬೈದದಾಳೆ. ಕೊನಿಗ್, ನಿಮ್ಮಪ್ಪ ಒಳ್ಳೆವ್ನಲ್ಲ ಅಂತ ಆತ, ನಿಮ್ಮಪ್ಪನೂ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಅಂತ ಅಕಿ– ಇಬ್ರೂ ಜೋರಾಗಿ ಜಗಳಾಡಿದಾರೆ. ಮನ್ನಿ ರಾತ್ರಿ ನಾದಿನಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ಗೊಳೋ ಅಂತ ಅಳಕ್ಹತ್ತಿದ್ಲು. ನೀನೇ ಅನುಸರಿಸ್ಕ್ಯಂದು ಹೋಗಮ್ಮ, ಸಡ್ಡಕ ಮದ್ಲೇ ಸಿಡುಕ ಅಂತ ನಾದ್ನಿಗೆ ಎರಡ್ಮಾತ್ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳ್ದೆ. ಅದೇ ದೊಡ್ತಪ್ಪಾತು ನೋಡು! ಬರೇ ನನ್ ತಂಗಿಗೇ ನೀನು ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳ್ತಿಯ, ಎಷ್ಟಾದ್ರು ನೀವ್ ಗಂಡುಸ್ರೆಲ್ಲಾ ಯಾವತ್ತಿದ್ರೂ ಒಂದೇ ಅಂತ ನನ್ಹೆಂಡ್ತಿ ಕೋಪ ಮಾಡ್ಕ್ಯಂದು ಇದ್ಬದ್ ಹಳೆ ವಿಷ್ಯನೆಲ್ಲ ಕೆದಕಿ ರಂಪಾಟ ಮಾಡಿದ್ಳು. ನಂಗೂ ಸಿಟ್ ಬಂದು ಒಂದೆರಡ್ ಮಾತ್ ಅಂದೆ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೇ ಮಕ ಸಿಂಡರಿಸಿಕ್ಯಂದು ತವ್ರ್ ಮನಿಗ್ಹೋಗಿ ಕುಂತದಾಳೆ’.