ಹರಟೆಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ದುಬ್ಬೀರ ಮುಖಕ್ಕೆ ಮಾಸ್ಕ್ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ಕೂತಿದ್ದ. ಗುಡ್ಡೆ ಅವನನ್ನು ನೋಡಿ ‘ಏನಲೆ, ಕೋವಿಡ್ ಸೋಂಕಾ? ದೂರ ಸರ್ಕಾ, ಹೋಗು ಅತ್ಲಾಗೆ... ’ ಎಂದು ಆಕ್ಷೇಪಿಸಿದ.
‘ಲೇ ಗುಡ್ಡೆ, ಕೋವಿಡ್ ನಿಮ್ಮಿಂದ ಬರಬಾರ್ದು ಅಂತ ಮಾಸ್ಕ್ ಹಾಕ್ಕಂಡಿದೀನಿ, ನೀನೇ ದೂರ ಹೋಗಿ ಕೂತ್ಕಾ...’ ದುಬ್ಬೀರನಿಗೆ ಸಿಟ್ಟು ಬಂತು.
‘ಆತು ಬಿಡಪ್ಪ, ಇಬ್ರೂ ದೂರ ದೂರಾನೇ ಇರಾಣ. ಮಾಸ್ಕ್ ಹಾಕೋದ್ರಿಂದ ಕೋವಿಡ್ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಸಾಲಗಾರರೂ ಹತ್ರ ಬರಲ್ಲ. ಗುರುತು ಸಿಕ್ರೆ ತಾನೆ? ಒಳ್ಳೆ ಐಡಿಯಾ ಬಿಡು’ ಗುಡ್ಡೆ ಮತ್ತೆ ಕೆಣಕಿದ.
ಪರ್ಮೇಶಿಗೆ ನಗು ಬಂತು. ‘ಲೇ ಗುಡ್ಡೆ ಸುಮ್ಕಿರಲೆ, ಇವತ್ತಿಂದ ಎಲ್ರೂ ಅರ್ಧಗಂಟೆಗೊಂದ್ಸಲ ಕೈ ತೊಳ್ಕಳ್ರಪ್ಪ, ಆಯ್ತಾ? ಎಲ್ರೂ ಕೈ ತೊಳ್ಕಳಿ ತೊಳ್ಕಳಿ... ಲೇ ಗುಡ್ಡೆ ನಿನ್ ಸೋಪು ಸ್ಲೋನಾ?’ ಎಂದ.
‘ಸೋಪಾ? ಅವನು ಸ್ನಾನ ಮಾಡೋದೇ ಅಪರೂಪ. ಇನ್ನು ಸೋಪೆಲ್ಲಿ? ಕೈ ತೊಳ್ಕೊಳೋದೆಲ್ಲಿ?’ ದುಬ್ಬೀರ ಕಿಸಕ್ಕೆಂದ.