ಸಂಪಾದಕೀಯ: ಮತೀಯ ಗೂಂಡಾಗಿರಿಗೆ ಲಗಾಮು; ಸರ್ಕಾರದ ವಿಳಂಬನೀತಿ ಸಲ್ಲದು

ನೈತಿಕತೆಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಬಹುತೇಕ ಗೂಂಡಾಗಿರಿ ಪ್ರಕರಣಗಳು, ಧಾರ್ಮಿಕ ಅಸಹಿಷ್ಣುತೆ ಹಾಗೂ ಕೋಮುವಾದಿ ಮನೋಭಾವದ ಉಪ ಉತ್ಪನ್ನಗಳೇ ಆಗಿವೆ. ಭಿನ್ನ ಸಮುದಾಯಗಳ ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿಯರ ಸ್ನೇಹ ಅಥವಾ ಸಲಿಗೆಯನ್ನು ಸಹಿಸಲಾರದಷ್ಟು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಸಹನೆ ರೂಪುಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ಅಸಹನೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ಬಿಡುವುದರ ಮೂಲಕ, ತೀವ್ರ ಸ್ವರೂಪದ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯಾಧಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಬಾರದು. ಸ್ನೇಹ ಮತ್ತು ಪ್ರೇಮದ ನಡುವೆ ಧರ್ಮವನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು ಹಾಗೂ ಅಸಹನೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುವುದು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕುವ ನಡವಳಿಕೆ ಆಗಿರುವಂತೆಯೇ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಸೌಹಾರ್ದ ಮತ್ತು ಕಾನೂನು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಒಡ್ಡಿರುವ ಆತಂಕವೂ ಆಗಿದೆ. ಧರ್ಮದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕಾನೂನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಅವಕಾಶವಿದೆ ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ ಬೆಳೆಯುವುದು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಭಯವನ್ನು ಉಂಟು
ಮಾಡುವಂತಹದ್ದು ಹಾಗೂ ದೇಶದ ಬಹುತ್ವದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಗೆ ಮಾರಕವಾದುದು. ಸಾಮಾಜಿಕ ಸೌಹಾರ್ದಕ್ಕೆ ಧಕ್ಕೆ ಉಂಟುಮಾಡುವ ಯಾವುದೇ ಕೃತ್ಯವನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಲಘುವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸದೆ, ಗಂಭೀರ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕು. ಕೋಮುಸೌಹಾರ್ದವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಬದ್ಧತೆ ಬಾಯಿಮಾತಿಗೆ ಸೀಮಿತಗೊಳ್ಳಬಾರದು. ಅದು ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ಬಾರದೇ ಹೋದರೆ, ನೈತಿಕತೆಯ ಹೆಸರಿನ‌ ಗೂಂಡಾಗಿರಿ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆಯಾಗಿ ಕರ್ನಾಟಕ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರವೇ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಂತಾಗುತ್ತದೆ. ರಾಜ್ಯದ ವರ್ಚಸ್ಸನ್ನು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ–ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹಾಳುಮಾಡುವ ಮತೀಯ ಗೂಂಡಾಗಿರಿ
ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು. ದುಷ್ಕೃತ್ಯಗಳಿಗೆ ಧರ್ಮವನ್ನು ಗುರಾಣಿಯನ್ನಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಗೂಂಡಾಗಳಿಗೆ ತಕ್ಕ ಶಾಸ್ತಿಯಾಗದೇ ಹೋದರೆ, ಈ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರವೂ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಭಾಗಿಯಾದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಮತೀಯ ಗೂಂಡಾಗಿರಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಸಹಜ ಎಂದು ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ, ಕಾನೂನುಬಾಹಿರ ದುಂಡಾವರ್ತನೆಗಳಿಗೆ ನೈತಿಕತೆಯ ಆಯಾಮ ಕಲ್ಪಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ನಿಕಟಪೂರ್ವ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಇಂತಹ ಪ್ರಮಾದ ಅಕ್ಷಮ್ಯ. ಈ ಬಗೆಯ ವರ್ತನೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಮೌನ ಅಥವಾ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯ ಮುಂದುವರಿದಂತೆಲ್ಲ ನಾಡಿನ ಸೌಹಾರ್ದ ಪರಂಪರೆ ಗಾಸಿಗೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ರಾಜ್ಯದ ವರ್ಚಸ್ಸು ಮುಕ್ಕಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಗೂಂಡಾಗಿರಿ ಪ್ರಕರಣಗಳಲ್ಲಿ ನೈತಿಕತೆ ಹುಡುಕುವ ಹಾಗೂ ಮತೀಯ ಶಕ್ತಿಗಳ ದುಷ್ಕೃತ್ಯ
ಗಳಿಗೆ ಕುಮ್ಮಕ್ಕು ನೀಡುವ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಯಾವ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದರೂ ಅವರ ಮೇಲೆಯೂ ಕ್ರಮ ಜರುಗವಂತಾಗಬೇಕು. ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಭಯ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಪೊಲೀಸ್‌ಗಿರಿ ಹಾಗೂ ನೈತಿಕತೆ ಎಂದು ಬಿಂಬಿಸುವವರನ್ನೂ ಕಾನೂನುಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಗುರಿಪಡಿಸಬೇಕು.