ಸಂಪಾದಕೀಯ | ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯು ಕೈಗಾರಿಕಾ ನೀತಿಯ ಭಾಗವಾಗಲಿ

ಹೊಸದಾಗಿ ಆರಂಭ ಆಗಲಿರುವ ಉದ್ಯಮಗಳ ಉದ್ಯೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಶೇ 70ರಿಂದ ಶೇ 100ರಷ್ಟು ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಬೇಕು ಎಂಬುದು ಈಗಿನ ನೀತಿಯ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷಿ ಅಂಶ. ರಾಜ್ಯದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿನ ದೊಡ್ಡ ಪಾಲು ಇಲ್ಲಿನ ಜನರಿಗೇ ಸಿಗಬೇಕು ಎಂಬುದು ಇದರ ಹಿಂದಿರುವ ಸದಾಶಯ. ಈ ಅಂಶವನ್ನು ನೀತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಸೇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಜನರ ಜತೆಗೆ ತಾನು ಇದ್ದೇನೆ ಎಂಬ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಸರ್ಕಾರವು ಸಾರಿದೆ. ಆದರೆ, ಇದು ಕಾಯ್ದೆಯ ರೂಪ ಪಡೆಯದೇ ಇದ್ದರೆ, ಸರ್ಕಾರ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ದೊರೆಯಲಾರದು ಎಂಬ ಅನುಮಾನವನ್ನು ಪರಿಣತರು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈಗಿನ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಆದ್ಯತೆ ಇರಬೇಕು ಎಂಬುದು ಕಾಯ್ದೆಯಾದರೆ, ಅದು ಬಂಡವಾಳ ಹೂಡಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿ ಸರ್ಕಾರ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿರುವ ಗುರಿ ಸಾಧನೆಗೆ ಹಿನ್ನಡೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲವೇ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ ಇದೆ. ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿರುವುದು ನುರಿತ ಕುಶಲಕರ್ಮಿಗಳು, ಎಂಜಿನಿಯರ್‌ಗಳು, ತಂತ್ರಜ್ಞರು ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು. ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳಿಗೆ ಪೂರಕವಾದ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದು ಎಂದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಅಗತ್ಯವಾದ ಮಾನವ ಸಂಪನ್ಮೂಲವನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು ಕೂಡ. ಹಾಗಾಗಿ, ಉತ್ತಮ ಕೈಗಾರಿಕಾ ನೀತಿಯ ಜತೆಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ಶಿಕ್ಷಣ, ತರಬೇತಿ ಮತ್ತು ಕೌಶಲ ನೀತಿಯನ್ನೂ ರೂಪಿಸಿ ಅನುಷ್ಠಾನ ಮಾಡಬೇಕು. ಹೊರಗೆ ಎಲ್ಲಿಯೂ ಲಭ್ಯ ಇಲ್ಲದಂತಹ ಪ್ರತಿಭಾವಂತರು ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೆ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗದಲ್ಲಿ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಿ ಎಂದು ಕೇಳುವ ಪ್ರಮೇಯವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. 20 ಲಕ್ಷ ಜನರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಗುರಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿರುವ ಸರ್ಕಾರವು ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಜನರನ್ನು ಈ ಉದ್ಯೋಗಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸಬೇಕು.ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳ ಮೂಲಕ ಭೌಗೋಳಿಕವಾಗಿ ರಾಜ್ಯದ ಸಮತೋಲಿತ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗಬೇಕು. ಆದರೆ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲೇ ಸ್ಥಾಪನೆ ಆಗಿವೆ ಮತ್ತು ಆಗುತ್ತಿವೆ. ಎರಡು ಮತ್ತು ಮೂರನೇ ಸ್ತರದ ನಗರಗಳ ಸುತ್ತಲೂ ಕೈಗಾರಿಕೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಸರ್ಕಾರ ಈ ಹಿಂದೆಯೂ ಶ್ರಮಿಸಿತ್ತು. ಅದು ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದ ಫಲ ನೀಡಿಲ್ಲ. ಹೊಸ ನೀತಿಯಲ್ಲಿ,ಧಾರವಾಡ ಮತ್ತು ಶಿವಮೊಗ್ಗದಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಿಶೇಷ ಹೂಡಿಕೆ ವಲಯಗಳ ಸ್ಥಾಪನೆಯ ಪ್ರಸ್ತಾವ ಇದೆ. ಇದು ಭೌಗೋಳಿಕವಾಗಿ ಸಮತೋಲಿತ ಪ್ರಗತಿಯ ಆಶಯಕ್ಕೆ ಪೂರಕ. ಈ ದಿಸೆಯಲ್ಲಿ ಸರ್ಕಾರವು ವಿಶೇಷ ಮುತುವರ್ಜಿ ವಹಿಸಬೇಕು. ಕೈಗಾರಿಕಾ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯ ಫಲವು ರಾಜ್ಯದ ಎಲ್ಲ ಭಾಗಗಳಿಗೆ, ಎಲ್ಲ ಜನರಿಗೆ ದಕ್ಕುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.