ಕಲಬುರ್ಗಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ, ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೇರಿಸಿ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟುವ ಬದಲು, ಇಂಗ್ಲಿಷನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸಿ ಹೊರಕ್ಕೆ ಹಾಕುವ ಹುನ್ನಾರವೇ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಒಂದನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಬೇಕಾದರೆ ಮತ್ತೊಂದನ್ನು ದ್ವೇಷಿಸಬೇಕೇ? ಅನೇಕರು ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ತಜ್ಞರಾಗಿ, ವಿದ್ವಾಂಸರಾಗಿ ನಮಗೆ ಮಾದರಿಯಾಗಿಲ್ಲವೇ? ಕೆಲವರು ಕನ್ನಡವನ್ನೂ ಜೀರ್ಣಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನ್ನೂ ಕಲಿಯದೆ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಳ ಮಟ್ಟದಲ್ಲೇ ನರಳುತ್ತಿರುವುದು ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲವೇ? ಚೀನೀಯರು, ಜಪಾನೀಯರು, ಇಸ್ರೇಲಿಗರು ಕೂಡ ತಮ್ಮ ಭಾಷೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ನಲ್ಲೂ ಪ್ರೌಢಿಮೆ ಪಡೆಯುತ್ತಿಲ್ಲವೇ?
