ಸಂಪಾದಕೀಯ | ಹಣ್ಣು– ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಗಾರರ ಹಿತರಕ್ಷಣೆಗೆ ಮಾರ್ಗೋಪಾಯ ಹುಡುಕಿ

ಕೃಷಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಸಮಸ್ಯೆಯು ನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಲಾಗಾಯ್ತಿನಿಂದಲೂ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ಕೊರೊನಾ ಲಾಕ್‌ಡೌನ್‌ನಿಂದಾಗಿ ಅದು ಹಿಂದೆಂದೂ ಇಲ್ಲದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಈಗ ಉಲ್ಬಣಿಸಿದೆ. ಈ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು, ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣು ತೆರೆಸಬೇಕಿದೆ, ಬೆಳೆಗಾರರ ಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯ ಬೆಲೆ ದೊರಕಿಸಿಕೊಡುವ ಮಾರ್ಗೋಪಾಯಗಳ ಶೋಧಕ್ಕೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಬೇಕಿದೆ. ಕೃಷಿಯ ಕಾಯಕಲ್ಪವೆಂದರೆ ಕೃಷಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಯೋಗ್ಯ ಬೆಲೆ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಶ್ರಮಿಸಿದವರಿಗೆ ತಕ್ಕ ಪ್ರತಿಫಲ ಸಿಗುವ ವಾತಾವರಣ ನಿರ್ಮಿಸುವುದೇ ಆಗಿದೆ. ಲಾಕ್‌ಡೌನ್ ಘೋಷಣೆಯಾದ ಆರಂಭದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆಸಾಗಿಸಲೂ ರೈತರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ದ್ರಾಕ್ಷಿ, ಟೊಮೆಟೊ ತಿಪ್ಪೆಪಾಲಾದ ನಂತರ ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡ ಸರ್ಕಾರವು ರೈತರಿಗೆ ‘ಹಸಿರು ಪಾಸ್‌’ ನೀಡುವುದಾಗಿಯೂ ಮತ್ತು ರೈತರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ತರಲು ಉಂಟಾಗಿದ್ದ ಅಡ್ಡಿ–ಆತಂಕಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸುವುದಾಗಿಯೂ ಭರವಸೆ ಕೊಟ್ಟಿತು. ಆದರೆ, ಸಕಾಲಕ್ಕೆ ಹಸಿರು ಪಾಸ್‌ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ದೂರುಗಳು ರೈತ ಸಮುದಾಯದಿಂದ ವ್ಯಕ್ತವಾಗಿವೆ. ಹಾಪ್‌ಕಾಮ್ಸ್‌ ಮೂಲಕ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಖರೀದಿಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆಯಾದರೂ ಅದರ ವಹಿವಾಟಿನ ಪ್ರಮಾಣವೇ ಕಡಿಮೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಅದು ಸಾಂಕೇತಿಕ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲೇ ಉಳಿದಿದೆ ಎಂಬ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಹುರುಳಿಲ್ಲದೇ ಇಲ್ಲ. ರಾಜ್ಯದ ವಿವಿಧೆಡೆ ಕೆಲವು ರೈತ ಉತ್ಪಾದಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು, ಸ್ವಯಂ ಸೇವಾ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಸ್ವಯಂಪ್ರೇರಿತವಾಗಿ ರೈತರಿಗೆ ನೆರವಾಗುತ್ತಿವೆ. ಕೆಲವು ರೈತರು ಹತ್ತಿರದ ಪಟ್ಟಣಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ತಂದು ಜನವಸತಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಾರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಗಳನ್ನು ಸೇತುವೆಗಳಂತೆ ಬಳಸಿಕೊಂಡ ನಿದರ್ಶನಗಳೂ ಇವೆ. ಆದರೆ ಇಂತಹವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ವಿರಳ. ಬೆಂಗಳೂರು ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯದ ಕೆಲವು ನಗರ–ಪಟ್ಟಣಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಪ್‌ಕಾಮ್ಸ್‌ ಮೂಲಕ ಅಪಾರ್ಟ್‌ಮೆಂಟ್‌ಗಳ ಬಳಿಗೆ ‘ಮಾರುಕಟ್ಟೆ’ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಗೆ ಈ ಕಾರ್ಯದ ಉಸ್ತುವಾರಿ ವಹಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅಗತ್ಯವಿರುವಷ್ಟು ತರಕಾರಿ, ಹಣ್ಣನ್ನು ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲೇ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ, ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೂ ಆರಂಭವಾಗಿದೆ. ಶಾಸಕ–ಸಂಸದರು ಕೆಲವರು ರೈತರಿಂದ ಹಣ್ಣು– ತರಕಾರಿ ಖರೀದಿಸಿ, ತಮ್ಮ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಮತದಾರರಿಗೆ ಉಚಿತವಾಗಿ ಹಂಚಿದ ಸುದ್ದಿಗಳು ಬಂದಿವೆ. ವ್ಯಕ್ತಿ ನೆಲೆಯ ಇಂತಹ ಮಾನವೀಯ ಸ್ಪಂದನ ಸ್ವಾಗತಾರ್ಹ. ಆದರೆ, ಇದರ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಸೀಮಿತವಾದುದು. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಪ್ರಯತ್ನಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಮುಕ್ಕಾಲು ಪಾಲು ಹಣ್ಣು– ತರಕಾರಿ ರೈತರ ಹೊಲಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿಯುವಂತಹ ಸ್ಥಿತಿ ಇರುವುದು ರೈತರನ್ನು ಚಿಂತೆಗೀಡುಮಾಡಿದೆ. ಸಾಲ–ನಷ್ಟದ ಹೊರೆ ಹಲವು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚುವ ಭೀತಿ ಆವರಿಸಿದೆ.