ಚಲನಚಿತ್ರಗಳ ಕಲಾತ್ಮಕತೆಯನ್ನು ಅಳೆಯುವ ಮಾಪನಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚಿತ್ರವೊಂದರ ಅನನ್ಯತೆ, ಸೃಷ್ಟ್ಯಾತ್ಮಕತೆ, ವಸ್ತು ವಿಷಯ, ಅಭಿನಯದ ನಡೆ ಅಥವಾ ಗತಿ, ಚಿತ್ರದ ರಾಚನಿಕತೆ, ಪಾತ್ರಗಳು, ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಬಳಕೆ, ಮನರಂಜನೆಯ ಮೌಲ್ಯ, ತಾಂತ್ರಿಕ ಕೌಶಲ, ಚಿತ್ರ ಕೊಡುವ ಸಂದೇಶದ ಮೌಲ್ಯ- ಇಂಥವು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ನೆಲೆಯಿಂದ ಮಾತ್ರವೇ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಅಳೆದಿದ್ದರೆ, ಚಿತ್ರದ ಯಾವ ಭಾಗ, ಎಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆ ಅಸಭ್ಯ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಪಗ್ಯಾಂಡ ವಾಸನೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಲಪಿಡ್ ವಿವರಿಸಿಲ್ಲ ಏಕೆ? ಅಥವಾ ಅವರ ಮಾತಿನ ಅರ್ಥ, ಮೊದಲಿನಿಂದ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ ಈ ಅಂಶಗಳಿಂದಲೇ ಚಿತ್ರ ಕೂಡಿದೆ ಎಂದೇ? ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಈಗ ಪ್ರಸ್ತುತ ಆಗುತ್ತವೆ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ ವಲ್ಗರ್ ಪ್ರಾಪಗ್ಯಾಂಡ ಎಂದು ಸಾರಾಸಗಟಾಗಿ ಚಿತ್ರವೊಂದನ್ನು ಹಳಿಯುವುದು ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯ ಲಕ್ಷಣ ಅಲ್ಲ.