ಯಶಸ್ಸು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ, ವ್ಯಕ್ತಿಗಲ್ಲ: ನಟ ವಿಜಯ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಸಂದರ್ಶನ

‘ರಿಪ್ಪನ್‌ ಸ್ವಾಮಿ’ ಎಂಬ ಪಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಚಿತ್ರದ ಫಸ್ಟ್‌ಲುಕ್‌, ಟೀಸರ್‌, ಟ್ರೇಲರ್‌ನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಂತೆ ಕ್ರೌರ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪಾತ್ರ. ಸಕಾರಾತ್ಮವಲ್ಲ, ಆದರೆ ತುಂಬ ಗ್ರೇ ಶೇಡ್‌ ಇರುವ ಪಾತ್ರ. ಆತ ತೋಟದ ಮಾಲೀಕ. ಕುಟುಂಬದ ಜತೆ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಯಾವಾಗಲೂ ಕೋಪ, ಸಿಡುಕ. ಆತ ಸ್ವಭಾತಃ ಹಾಗೆ. ಅವನನ್ನು ಕಂಡರೆ ಊರಲ್ಲಿ ಯಾರಿಗೂ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಆತ ತಾನು ಸರಿಯಿದ್ದೇನೆ, ಸಮಾಜವೇ ಸರಿಯಿಲ್ಲ ಎಂದುಕೊಂಡಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ.

ತೋಟದ ಮಾಲೀಕ ನಿಗೂಢವಾಗಿ ಸಾವನ್ನಪ್ಪುತ್ತಾನೆ. ಅದು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯೋ ಅಥವಾ ಕೊಲೆಯೋ  ಎಂಬುದು ಚಿತ್ರದ ಸಾರಾಂಶ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಪೋಸ್ಟರ್‌ ಒಂದರಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದೆವು. ಇದರ ನಡುವೆ ಬರುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ಬಹಳ ಸಹಜವಾಗಿ, ನಿಜಜೀವನಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾಗುವಂತೆ ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ ನಿರ್ದೇಶಕ. ಡಾರ್ಕ್‌ ಆ್ಯಕ್ಷನ್‌ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್‌ ಜಾನರ್‌ ಎನ್ನಬಹುದು. ಸಸ್ಪೆನ್ಸ್‌ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್‌ ಎಂತಲೂ ಕರೆಯಬಹುದು. ಆದರೆ ಹಾಗೇ ಹೇಳಿದರೆ ಜನ ತಾವೇ ಒಂದಷ್ಟು ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಜನ ಕಥೆಯ ಜತೆ ಸಾಗಬೇಕು. ಹೀಗಾಗಿ ಇದನ್ನು ನಾವು ಸಸ್ಪೆನ್ಸ್‌ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್‌ ಎನ್ನುತ್ತಿಲ್ಲ. 

‘ಕೇಸ್‌ ಆಫ್‌ ಕೊಂಡಾಣ’, ‘ಸೀತಾರಾಮ್‌ ಬಿನೋಯ್‌’ ರೀತಿಯದ್ದೇ ಜಾನರ್‌. ಆದರೆ ಕಥೆ ಬೇರೆಯೇ ಇದೆ. ಒಂದು ಸರಳವಾದ ಕಥೆ ಬಿಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಆಸಕ್ತಿದಾಯಕ, ಬಹಳ ಹಿಡಿತ ಹೊಂದಿದ ಕಥೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ಕೊನೆಗೆ ಕುತೂಹಲಭರಿತರಾಗಿ ನೋಡಬಹುದಾದ ಸಿನಿಮಾ. ಜನ ನೋಡಿ ಹೇಳಿದ ನಂತರ ಇದನ್ನು ಅದ್ಬುತ ಎನ್ನಬಹುದು. ನಾವೇ ಇದನ್ನು ಅತ್ಯದ್ಭುತ ಸಿನಿಮಾ ಎಂದುಕೊಳ್ಳಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಾವೊಂದು ಒಳ್ಳೆ ಕಥೆ ಹೇಳಿದ್ದೇವೆ. ಬಂದು ಕುಳಿತು ನೋಡಿ ಎಂದು ಜನರನ್ನು ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಹಿಂದಿನ ಸಿನಿಮಾಗಳ ರೀತಿಯದ್ದೇ ಕಥೆಯಲ್ಲ.

ವೃತ್ತಿಜೀವನ ಪ್ರಾರಂಭವಾದಾಗಿನಿಂದ ನಾನೊಬ್ಬ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಲಾವಿದ ಆಗಬೇಕು ಎಂದುಕೊಂಡವನು. ಹೀಗಾಗಿ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಸೂತ್ರಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಆರಾಧಿಸುವ ನಟ ನಾನಾಗಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿಯೂ ವಿಜಯ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಐಷಾರಾಮಿತನವನ್ನು ಬದುಕು ನೀಡಿಲ್ಲ. ನಿರ್ದೇಶಕರು ನನ್ನನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವು ನನಗಾಗಿ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುವೆ, ಕೆಲವು ಸಲ ವೃತ್ತಿಗಾಗಿ, ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಸಲ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಗೆ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.

ನಾಯಕನಾಗಿ ಎರಡೂವರೆ ದಶಕಗಳು ಕಳೆದಿವೆ. ಈ ಪಯಣ ಬಹಳ ಖುಷಿ ಎನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಪಾತ್ರ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದು, ಆ ಪಾತ್ರದ ಮೂಲಕ ಜನ ನನ್ನನ್ನು ಗುರುತಿಸುವುದು ಸಂತಸದ ಸಂಗತಿಗಳು. ‘ಚಿನ್ನಾರಿ ಮುತ್ತ’ ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ ಅಡಿಪಾಯ ಎಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದರೆ, ಇಡೀ ಜನ್ಮಕ್ಕಾಗುವಷ್ಟು ಜನಮನ್ನಣೆಯನ್ನು ನೀಡಿದೆ. ಜನರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಆ ಪಾತ್ರ ಈಗಲೂ ಹಾಗೆ ಇದೆ.

ಬುದ್ಧಿಮಾಂಧ್ಯರು ಅಥವಾ ಅಂಗವಿಕಲ ಪಾತ್ರ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಆಸೆಯಿದೆ. ಸ್ವಾಧೀನ ಇಲ್ಲದ ದೇವರ ಮಕ್ಕಳ ಪಾತ್ರ ಎನ್ನುತ್ತಾರಲ್ಲ, ಆ ರೀತಿಯದ್ದು. ನಾನು ಚೆನ್ನೈನಲ್ಲಿ ನಟನೆ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಪಾತ್ರ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಈ ಪಾತ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿರುವೆ. 

ಪಿ.ಸಿ.ಶೇಖರ್‌ ನಿರ್ದೇಶನದ ‘ಮಹಾನ್‌’ ಸಿನಿಮಾ ಡಬ್ಬಿಂಗ್‌ ಹಂತದಲ್ಲಿದೆ. ನಟೇಶ್‌ ಹೆಗಡೆ ಅವರ ‘ಕುರ್ಕ’ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ನಟಿಸಿರುವೆ. ‘ಸೀತಾರಾಮ್‌ ಬಿನೋಯ್‌–2’ ಸಿನಿಮಾ ಮುಗಿದಿದೆ. ‘ರುದ್ರಾಭಿಷೇಕಂ’ ಚಿತ್ರ ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಸಿನಿಮಾ ಕಥೆ ಅಂತಿಮವಾಗಿದೆ. ಅಕ್ಟೋಬರ್‌ನಲ್ಲಿ ಶುರುವಾಗಲಿದೆ. ಅನಂತರಾಜು ನಿರ್ದೇಶನದ ಚಿತ್ರವಿದು.

ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಆಯಾಮಗಳಿಂದ ನಟನೆಯನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತ ಇರುತ್ತೇನೆ. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕಲಿತಿದ್ದು ತಾಳ್ಮೆ ಮತ್ತು ನಂಬಿಕೆ. ಇವೆರಡೂ ಇದ್ದಾಗ ಸೋಲು, ಗೆಲುವು ಎರಡನ್ನೂ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಶಕ್ತಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿರಬೇಕು. ಜನರ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದಾಗ ಯಶಸ್ಸು ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಯಶಸ್ಸು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ, ವ್ಯಕ್ತಿಗಲ್ಲ. ಅದನ್ನೇ ನಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬೆಳೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಮೀರಿ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. 

ನಿರ್ದೇಶನದ ಕನಸಿದೆ, ಆದರೆ ಸದ್ಯಕ್ಕಲ್ಲ. ದೆವ್ವದ ಸಿನಿಮಾ ಮಾಡಬೇಕು. ಆದರೆ ಕಥೆ ಸಿದ್ಧವಾಗಿಲ್ಲ. ಯಾವಾಗ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. 

ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಬರವಣಿಗೆ ಕೊರತೆ ಇದೆ. 1970–80ರ ದಶಕಗಳಲ್ಲಿ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿವಂಥ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಸಿನಿಮಾ ಮುಗಿದಾಗ ಒಂದು ಸಂದೇಶ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ಸಿನಿಮಾ ಬಗ್ಗೆ, ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್‌ ಕುರಿತು ಕಲಿಕೆ ಇತ್ತು. ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆ ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್‌ಗೆ ಇತ್ತು. ಮೇರು ನಟರು ಸ್ಕ್ರಿಪ್ಟ್‌ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಜಗಳ ಆಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಈಗ ಆ ಜಗಳ ಕಡಿಮೆ ಆಗಿದೆ. ಆ ಗುಣಮಟ್ಟವೂ ಇಲ್ಲ. ಪೋಸ್ಟರ್‌, ಟೀಸರ್‌ ಹಾಕಿ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ ತೋರಿಸುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಪ್ರೇಕ್ಷಕರಿಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದರೆ ಜನ ನಿರಾಸೆಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಜನಕ್ಕೆ ಬೇಕಿರುವುದು ಸರಳವಾದ ಇಡ್ಲಿ, ಸಾಂಬಾರ್‌. ಅದನ್ನು ಎಷ್ಟು ರುಚಿಕರವಾಗಿ, ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ನೀಡುತ್ತೇವೆ ಎಂಬುದು ಮುಖ್ಯ. ‘ರಿಪ್ಪನ್‌ ಸ್ವಾಮಿ’ ಆ ರೀತಿ ಬರವಣಿಗೆ ಹೊಂದಿರುವ ಪಾತ್ರ.