ಗುರುರಾಜ ಕರಜಗಿ ಅಂಕಣ-ಬೆರಗಿನ ಬೆಳಕು| ವೆಸ್ಸಂತರನನ್ನು ಕರೆತರುವ ಸಿದ್ಧತೆ

ಈ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಶೇಷ ನಡೆಯಿತು. ಮುದುಕ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ದಾಸ್ಯ ವಿಮುಕ್ತಿಗೆ ಅಷ್ಟೊಂದು ಹಣ, ಸೌಭಾಗ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದನಷ್ಟೇ? ಅವನು ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಆ ಪರಿಯ ಸಿರಿಯನ್ನು ಕಂಡವನಲ್ಲ. ಒಂದೇ ಬಾರಿ ಅಷ್ಟು ಐಶ್ವರ್ಯ ಬಂದದ್ದು ಅವನ ತಲೆ ತಿರುಗಿಸಿತು. ಆತ ಆ ನಗರದಲ್ಲೇ ಎರಡು ದಿನವಿದ್ದು, ಬಾಯಿಚಪಲದಿಂದ ಮಿತಿಮೀರಿ ತಿಂದು ಅರಗಿಸಲಾರದೆ ಸತ್ತು ಹೋದ. ಅವನ ಸಂಬಂಧಿಕರಾರಾದರೂ ಇದ್ದಾರೆಯೇ ಎಂದು ಕಾಣಲು ರಾಜ ಡಂಗೂರ ಹೊಡೆಸಿದ. ಯಾರಿಗೂ ಅವನ ಪರಿಚಯವಿರಲಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ ರಾಜನೇ ಅವನ ಅಂತ್ಯಕ್ರಿಯೆ ಮಾಡಿಸಿದ. ಹೀಗಾಗಿ ದಾಸ್ಯವಿಮುಕ್ತಿಗೆಂದು ಕೊಟ್ಟ ಹಣ, ಆನೆ, ಕುದುರೆ, ರಥಗಳು, ದಾಸ, ದಾಸಿಯರು ಮತ್ತು ಹಣವೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ರಾಜನಿಗೇ ಸೇರಿತು. ಅಂತೂ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ದುರಾಸೆಗೆ ತಕ್ಕ ಶಿಕ್ಷೆಯೇ ದೊರಕಿದಂತಾಯಿತು.

ಏಳು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ತ ಪಡೆಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ರಾಜ ಜಾಲಿಕುಮಾರನನ್ನೇ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಸಮಸ್ತ ಪರಿವಾರದೊಂದಿಗೆ ವೈಭವದಿಂದ ಹೊರಟ. ಆ ಸಿವಿ ಸೇನೆ ಅಮಿತವಾಗಿತ್ತು. ಜಾಲಿಕುಮಾರನ ನೇತೃತ್ವದಲ್ಲಿ ಅದು ನಡೆದು ವಂಕ ಪರ್ವತವನ್ನು ಸೇರಿತು. ಆನೆಗಳು, ಕುದುರೆಗಳು, ರಥಗಳು ಹೋಗುವ ರಭಸಕ್ಕೆ ಆಕಾಶ ಧೂಳಿನಿಂದ ಮುಚ್ಚಿಬಿಟ್ಟಿತು. ಪರ್ವತ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು, ನೀರಿನ ಸರೋವರಗಳನ್ನು, ಹೂವು, ಹಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಮರಗಳನ್ನು, ನಾನಾ ವರ್ಣಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ, ಚಿತ್ರವಿಚಿತ್ರ ಸ್ವರಗಳನ್ನು ಹೊರಡಿಸುವ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಸೈನಿಕರು ಕಂಡರು. ಇಡೀ ಸೇನೆ ಹಗಲು-ರಾತ್ರಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿ, ಕೊನೆಗೆ ವೆಸ್ಸಂತರ ಬೋಧಿಸತ್ವನಿದ್ದ ಕಾಡಿಗೆ ಬಂದು ಸೇರಿತು.