ದಿನದ ಸೂಕ್ತಿ: ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಜೀವನ

ಸ್ನಾನೇನ ಶುದ್ಧಿರ್ನ ಚ ಚಂದನೇನ ।

ಮಾನೇನ ತೃಪ್ತಿರ್ನ ತು ಭೋಜನೇನ

ಜ್ಞಾನೇನ ಮುಕ್ತಿರ್ನ ತು ಮಂಡನೇನ ।।

ಇದರ ತಾತ್ಪರ್ಯ ಹೀಗೆ:

’ಕೈಗಳಿಗೆ ಶುದ್ಧಿ ದಾನದಿಂದಲೇ ವಿನಾ ಕಂಕಣದಿಂದಲ್ಲ; ಶರೀರಕ್ಕೆ ಸ್ನಾನದಿಂದ ಶುದ್ಧಿಯೇ ವಿನಾ ಚಂದನಲೇಪದಿಂದ ಅಲ್ಲ; ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಸನ್ಮಾನದಿಂದ ತೃಪ್ತಿಯೇ ವಿನಾ ಭೋಜನದಿಂದ ಅಲ್ಲ; ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಮೋಕ್ಷವೇ ವಿನಾ ವಸ್ತ್ರ–ಭೂಷಣಗಳಿಂದ ಅಲ್ಲ.’

ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕೆಲವೊಂದು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿರುತ್ತೇವೆ. ಇದರಿಂದ ನಾವು ನಮಗೇ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ ; ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಅದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ದಿಕ್ಕೇ ಬದಲಾಗಬಹುದು. ಅಂಥ ಕೆಲವೊಂದು ಸಂಗತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸುಭಾಷಿತ ಇಲ್ಲಿ ಹೇಳುತ್ತಿದೆ.

ಯಾವುದಾದರೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಲಾಪಗಳ ಆರಂಭದ ಮೊದಲು ಕೈಗಳಿಗೆ ಕಂಕಣವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದುಂಟು. ಇದರಿಂದ ರಕ್ಷಣೆ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ; ಆ ಕಲಾಪ ಮಾಡಲು ಪಾವಿತ್ರ್ಯವೂ ದಕ್ಕುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ಇದರ ಉದ್ದೇಶ. ಆದರೆ ಸುಭಾಷಿತ ಹೇಳುತ್ತಿದೆ: ಕಂಕಣದಿಂದ ಅಲ್ಲ, ದಾನಗುಣದಿಂದ ನಮಗೆ ಪಾವಿತ್ರ್ಯ, ಶುದ್ಧಿಗಳು ಒದಗುತ್ತದೆ ಎಂದು. ದಾನ ಎಂದರೆ ವಿತರಣಶೀಲತೆ; ಸಂಗ್ರಹಬುದ್ಧಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾದುದು.

ಶರೀರ ಶುದ್ಧವಾಗಬೇಕು ಎಂದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಬೇಕು. ಹೀಗಲ್ಲದೆ ನಾವು ಚಂದನಾದಿಗಳನ್ನು, ಎಂದರೆ ಸುಗಂಧದ್ರವ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂಸಿಕೊಂಡರೆ ಅದು ಸ್ನಾನ ಆಗಲಾರದಲ್ಲವೆ? ಕೊಳೆ ನಮ್ಮ ಮೈಮೇಲೆ ಹಾಗೇ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ; ನಮ್ಮ ದುರ್ಗಂಧವನ್ನು ಮರೆಮಾಡಿ ಜನರಿಗೆ ಮೋಸ ಮಾಡಬಹುದು; ಆದರೆ ನಮಗಂತೂ ನಮ್ಮ ಕೊಳೆಯ ಭಾರ ತಿಳಿಯುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತದೆಯಲ್ಲವೆ?

ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಸನ್ಮಾನದಿಂದ ತೃಪ್ತಿ, ಭೋಜನದಿಂದ ಅಲ್ಲ ಎಂದು ಸುಭಾಷಿತ ಹೇಳಿದೆ. ಭೋಜನ ಎಂದರೆ ಶರೀರದ ಭೋಗ; ಯಾವುದೇ ಉದಾತ್ತ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಲ್ಲದ ಜೀವನವಿಧಾನ. ಸನ್ಮಾನ ಎಂದರೆ ನಾಲ್ಕು ಜನರು ಒಪ್ಪುವಂಥ ಕೆಲಸ. ನಾಲ್ಕು ಜನರಿಗೆ ಪ್ರಯೋಜನ ಆಗುವಂಥ ಕೆಲಸದಿಂದಲೇ ನಾಲ್ಕು ಜನರು ನಮ್ಮನ್ನು ಗುರುತಿಸುತ್ತಾರಷ್ಟೆ. ಹೀಗಾಗಿ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಉಪಯೋಗವಾಗುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ತೋರಿಕೆಯಿಂದ ಮೋಕ್ಷ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ; ಅರಿವಿನಿಂದಲೇ ಮೋಕ್ಷ ಎನ್ನುವುದು ಸುಭಾಷಿತ ಮುಂದಿನ ಮಾತು. ವಸ್ತ್ರ–ಭೂಷಣಗಳು ಹೊರಗಿನ ಅಲಂಕಾರಗಳು, ತೋರಿಕೆಗಳು; ಆದರೆ ಜ್ಞಾನ ಎನ್ನುವುದು ಅಂತರಂಗದ ಪಾಕ, ನಮ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಭಾಗ.

ಸುಭಾಷಿತ ಒಟ್ಟು ತಾತ್ಪರ್ಯ ಎಂದರೆ ನಮ್ಮ ಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಬದುಕಬೇಕು.