ಶಾಲೆ ಎಂದರೆ ‘ದೇವಸ್ಥಾನ’, ಆ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಒಳಗೆ ಕೈ ಮುಗಿದು ಹೋಗಬೇಕು, ಗುರುಗಳು ಎಂದರೆ ನಡೆದಾಡುವ ದೇವರು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇತ್ತು ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ. ಈಗಿನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿದರೆ ಆ ನಂಬಿಕೆ ಸುಳ್ಳು ಎನ್ನುವ ಭಾವನೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ. ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಪ್ರಕರಣಗಳು ಇದಕ್ಕೆ ಪುಷ್ಟಿ ನೀಡುತ್ತವೆ.
ಆದರೆ, ಇದನ್ನೇ ಅವಲಂಬಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಶಿಕ್ಷಕರು ಮತ್ತು ಸಿಬ್ಬಂದಿ ತಪ್ಪುದಾರಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಸರಳೀಕರಿಸುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲ. ಅತ್ಯಾಚಾರಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾದವರ ಉಡುಪು ಇಂಥ ಪ್ರಕರಣಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ ಎನ್ನುವುದು ಸಬೂಬು ಆದೀತೇ ಹೊರತು ಸರಿಯಾದ ವಿವರಣೆ ಆಗಲಾರದು. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಚಿಕ್ಕಮಕ್ಕಳ ಉಡುಪುಗಳಲ್ಲಿ ಅಶ್ಲೀಲವಾದದ್ದು ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ವಿಕೃತ ರೂಢಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಾಲ ಮತ್ತು ಸದಭಿರುಚಿಯಿಂದ ದೂರವಾಗಿರುವ ಕೆಲ ಸಿನಿಮಾಗಳ ಪಾತ್ರವೂ ಇದೆ. ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಪ್ರೌಢರಾದವರ ಇಂಥ ವಿಕಾರಗಳಿಗೆ ಕೊನೆ ಎಂದು?
ತಾಜಾ ಸುದ್ದಿಗಾಗಿ ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಟೆಲಿಗ್ರಾಂ ಚಾನೆಲ್ ಸೇರಿಕೊಳ್ಳಿ | ಪ್ರಜಾವಾಣಿ ಆ್ಯಪ್ ಇಲ್ಲಿದೆ: ಆಂಡ್ರಾಯ್ಡ್ | ಐಒಎಸ್ | ನಮ್ಮ ಫೇಸ್ಬುಕ್ ಪುಟ ಫಾಲೋ ಮಾಡಿ.