ಕವಿತೆ | ಅದರಿಂದಲೇ..

ಕೋಣೆ ನನ್ನ ಸುತ್ತ
ನಿಂತುಕೊಂಡಿದೆ
ಮಲಗಿದರೆ ಹಾವು
ಹಾಡುತ್ತದೆ
ನಾನೇ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದು
ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿ ಎಂದು.
ಈಗ
ಅವುಗಳ ಜೊತೆಗೆ
ಅದೆ ಅದೇ ಆಟವಾಡಿ
ಬೇಸರ ಬಂದಿದೆ
ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ
ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು
ತಿಂಗಳ ಬೆಳಕಲ್ಲಿ ಬೇಯಿಸೋಣ
ಅನಿಸುತ್ತದೆ
ಆದರೆ ನನಗೆ
ನಿರಂತರ ನಡೆಯುವುದು
ಕಷ್ಟ
ನನ್ನೊಳಗೆ ಹರಿವ
ನದಿ ಕಾಡು ಕಡಲು
ಮರುಭೂಮಿಯ ಕುಡಿದಂತಿವೆ
ದಿನಗಳು ಮಗುಚುತ್ತಿವೆ
ಕಾವಲಿಯ ಮೇಲೆ
ಅದನ್ನು
ನಾನೇ ತಿನ್ನುತ್ತಿದ್ದೇನೆ

ಎಲ್ಲವೂ ಅದರಿಂದಲೇ
ಬಂದಿರಬಹುದು ಎನ್ನುವ
ಗಾಳಿಯನ್ನು ಉಸಿರಾಡುತ್ತಾ.