ದಯಾ ನೀ, ಭವಾ ನೀ

ಹೆರಲು ಕೂತಿದ್ದಾಳೆ ತಾಯಿ
ಸ್ವರದ ನವಿಲುಗಳ
ಕೊರಳ ತಂಬೂರಿಯಲ್ಲಿ

ಆಡತೊಡಗುತ್ತವೆ
ಸ್ವರ ಸೋಪಾನಗಳ ಮೇಲೆ
ಗರಿಬಿಚ್ಚಿದ ಸಾವಿರ ನವಿಲುಗಳು
ಸಾವಿರದ ಕಣ್ಣುಗಳು

ರಣಾರಗುತ ಕಾಣು ಬಾರೋ ಮಗನೇ
ಅಕ್ಷರದಹಂಕಾರಗಳ ಹೊಸಿಲ ಹೊರಗಿಟ್ಟು
ತುಂಬಿ ನಿಂತ ಕಡಲು ಈಗವಳು
ಅಲೆಗಳು ಅವಳ ಮಕ್ಕಳು
ಕುಲುಕಿಸುತ್ತಾಳೆ ಪುಲಕಿಸುತ್ತಾಳೆ
ಹೆದ್ದೆರೆಗಳ ಅಪ್ಪಳಿಸಿ ಹೆದರಿಸುತ್ತಾಳೆ

ಮೊಲೆಯಿತ್ತು ಸಲಹುವಳು
ಕುಡಿ ಮಗುವೆ, ತಣಿ
ನನ್ನ ಕುನ್ನಿಯೇ ತಣಿ
ಒಂದು ಬರಿದಾದರೂ ಮತ್ತೊಂದು
ತುಂಬಿ ತುಂಬಿ

ಕಪ್ಪಿರಲಿ ಬಿಳುಪಿರಲಿ
ಹೆಚ್ಚಿರಲಿ ಕಮ್ಮಿಯೇ ಇರಲಿ
ನನ್ನ ಗೋವಿಂದನೆನುವ
ಮೀರೆಯ ಆರ್ತದಲಿ

ಯಾತನೆಯ ಕಟ್ಟೆಗಳೊಡೆದು
ನೆತ್ತರ ಎರಕೊಂಡು
ಬಿರಿ ಹೊಯ್ದಿದ್ದಾಳೆ
ಸಿಕ್ಕು ಬಿದ್ದ ಕೂದಲನ್ನ

ಕಂಡ ಒಂಟಿ ಕೂದಲಿಗೇ ವಿರಾಗಿಯಾದವನನ್ನ
ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಾಳವಳು; ಬಾರಯ್ಯಾ ಶೂರ
ಭವದಲ್ಲಿದೆ ಎಲ್ಲ ಭಾವದ ಸೊಲ್ಲು

ಅವಳ ಎದೆಗುದಿಗೆ
ಉಲ್ಕೆಗಳ ಬೆಂಕಿ ಮಳೆಗೆ
ಮಂಡಿಯೂರುತ್ತೇನೆ
ದಯಾ ನೀ
ದಯಾ ನೀ

ಹೆಣ್ಣು ಅವಳು, ಹೆರುತ್ತಲೇ
ಒರಲುವಳು ಸಣ್ಣ ಸಂಗತಿಗೂ
ಸ್ವರಲೋಕದ ಸ್ವರ್ಗ ಜಾತ್ರೆಯ ನಡುವೆ
ಕಳೆದುಹೋಗಳು ಅವಳು
ಭದ್ರ ಹಿಡಿದ ಭವದ ಕೈಬೆರಳು

ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಕಾರಣಗಳೆಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಗಂಡು ತೆವಲು
ಅವಳಿಗೆ ಯಾವಾಗಲೂ
ವಿಜಯದ ಅಮಲು

ಅದಕ್ಕೇ ಸುಮ್ಮಗೆ ಹೇಳಿದ್ದು
ದಯಾನೀ ಭವಾನಿ
ದಯಾ ನೀ
ಭವಾ ನೀ

* ದಯಾ ನೀ ಭವಾನಿ ಪರ್ವಿನ್ ಸುಲ್ತಾನ ತಮ್ಮ ಸಂಗೀತ ಕಛೇರಿ ಮುಕ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಹಾಡುವ ಮಿಶ್ರ ಭೈರವೀ ರಾಗದ ಒಂದು ರಚನೆ