ಸೊಳ್ಳೆರಾಯ

ಬಡವ ಬಲ್ಲಿದನೆನ್ನದೆ

ಹಿರಿಯ ಕಿರಿಯರ ತಾಳೆ ಹಾಕದೆ

ತಾರತಮ್ಯವನ್ನೆಲ್ಲೂ ಮಾಡದೆ

ಗಡಿ - ಬೇಲಿಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ನಿಲ್ಲದೆ

ಯಾರ ಆಮಿಷಕ್ಕೂ ಒಳಪಡದೆ

ಪ್ರತಿ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಅವತರಿಸಿ

ತನ್ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಿ

ದಿನೇ ದಿನೇ ಒಂದು ನೂರಾಗಿ... ಸಾವಿರವಾಗಿ

ಸತತವಾಗಿ ಹಗಲು-ಇರುಳನ್ನದೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುವೆ

ಬತ್ತಿಗಳೆಲ್ಲ ಬತ್ತಿ ಹೋದವು

ರಸಹೀರುವ ಯಂತ್ರಗಳೆಲ್ಲ ಬಿದ್ದುಹೋದವು

ತರಾವರಿ ಔಷಧಿ ತುಂಬಿದ ಕಾಗದಗಳೆಲ್ಲ ಸುಟ್ಟುಹೋದವು

ಜಿಲೇಬಿಯ ಹೋಲುವ ಕಡ್ಡಿಗಳು ಬೂದಿಯಾದವು

ಕೊನೆಗೊಂದು ‘ಬ್ಯಾಟು’ ಮನೆಯ ತುಂಬಿ

ಚಟ-ಪಟ ಎಂದಾಗ ಎಲ್ಲರ ಮನ ತುಂಬಿ

ಮನೆ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಮುಯ್ಯಿ ತೀರಿಸಿಕೊಂಡಾಯಿತು

ಸೊಳ್ಳೆರಾಯ... ಸರಿಯೇ ನಿನ್ನೀ ಕಾರ್ಯ?!