ಇರುವುದಿಷ್ಟೇ ಮಾತು

ನಿನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನೀನು ಹೊರಟುಹೋದ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ನಾನು ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ತುಂಬಿದ ರಸ್ತೆಗಳ ನಡುವೆ ನಿಂತು ನಾನಿಲ್ಲಿ ಒಂಟಿ ಎನ್ನುತ್ತ ಸಾಕೆನ್ನುವಷ್ಟೂ ಚೀರಿ ಬರಬಹುದಿತ್ತು

ಬರೆದ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಹರಿದುಹಾಕುತ್ತ ಈ ಹಿಂದೆ

ಒಳಗಾದ ಪಾಪಕೃತ್ಯಗಳನ್ನು ನಿಧಾನವಾಗಿ ಸಡಿಲಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹಗುರಾಗಬಹುದಿತ್ತು

ವಿಶಾಲವಾದ ಬದುಕನ್ನು ಹಿಂಜಿ ಹೀರಿ ನಲುಗಿಸಿ

ವಿಷಣ್ಣನಾಗಿ ಕ್ರಮೇಣ ಕಿಡಿತಾಕಿದ ಕರ್ಪೂರದಂತೆ ಕರಗಿ ಕಡೆಗೆ ನೆಲಕ್ಕಂಟುವ ಕಪ್ಪುಮಸಿಯಾಗಬಹುದಿತ್ತು

ಹಿಂದೆಂದೋ ನಿನ್ನ ಸ್ನಿಗ್ಧ ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಬೆರಳಾಡಿಸಿದ ನನ್ನ ಮೊದಲ ರಸಿಕತನದ ಕಿಡಿಗೇಡಿ ಗಳಿಗೆಯನ್ನು ಮರಳಿ ನೆನೆಯುತ್ತಲೇ ನನ್ನನ್ನು ಶಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತು ವಿಮೋಚನೆಗೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತು.

ಸಂದೀಪ್ ಈಶಾನ್ಯ