ದಿಲ್ಲೀ ಪಾರ್ಟಿ ಮತ್ತು ಹಳ್ಳೀ ಪಾರ್ಟಿ

ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದನೆಯ ಶತಮಾನದ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಾರ್ಟಿ, ಗಾಂಧಿ ಟೋಪಿ ಹಾಗೂ ಪೊರಕೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಸಂಕೇತವಾಗಿ ಆರಿಸಿ­ಕೊಂಡಾಗ ಆ ಪಕ್ಷ ತೀರಾ ನಾಜೂಕಾದ ಸಂಕೇತಗಳ ರಾಜ­ಕಾರಣವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿರು­ವುದು ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು. ದಲಿತ ಸಂಘರ್ಷ ಸಮಿತಿಯ ಶುರುವಿನಲ್ಲಿ ದೇವನೂರ ಮಹಾದೇವ ಅವರು ಪೊರಕೆಯನ್ನು ದಸಂಸದ ಸಂಕೇತವನ್ನಾಗಿಸಿ­ಕೊಳ್ಳಲು ಗೆಳೆಯರ ಮನ ಒಲಿಸಿದ್ದು ನೆನಪಾಗಿ, ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷ, ಕರ್ನಾಟಕದ ದಲಿತ ಚಳ­ವಳಿಯ ಸಂಕೇತವನ್ನು ಕಬ್ಜಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡಂತೆ ಕಂಡಿತು.

ದಲಿತ ಚಳವಳಿಯ ಚರಿತ್ರೆಯಾಗಲೀ, ಈ ಸಂಕೇ­ತದ ಆಳವಾಗಲೀ ಗೊತ್ತಿರದ ಆಪ್ ಅಭಿ­ಮಾನಿಗಳು ಪೊರಕೆಯನ್ನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರುದ್ಧದ ಸಂಕೇತವನ್ನಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಝಳಪಿಸು­ತ್ತಿ­ದ್ದರು. ಕಳೆದ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ಎರಡರಂದು ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿಯವರ ‘ಸ್ವಚ್ಛ ಭಾರತ’ ಆಂದೋಲನದ ಕರೆ ಕೇಳಿ ಟೆಲಿವಿಷನ್ ತೆರೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಪೊರಕೆಗಳು ಕುಣಿಯಲಾರಂಭಿಸಿದವು.

ಆಗ ಬಿಜೆಪಿಯ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ಸಂಕೇತವನ್ನು ಫಿನಿಷ್ ಮಾಡಿದೆವೆಂದು ಬೀಗಿರಬಹುದು! ಸಂಕೇತಗಳ ಸುತ್ತ ನಡೆವ ಹುನ್ನಾರಗಳನ್ನು ಅರಿಯುವುದು ಕಷ್ಟ. ಆದರೆ ಸತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಸಂಕೇತಗಳಿಗೇ ಹೆಚ್ಚು ಬೆಲೆ ಕೊಡುವ ಈ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಸಂಕೇತಗಳ ರಾಜಕಾರಣವನ್ನು ಎಚ್ಚರ­ದಿಂದ ಗಮನಿಸುತ್ತಿರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆಪ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡಿರುವ ಗಾಂಧಿ ಟೋಪಿಯನ್ನು ಎಗರಿಸುವ ಸ್ಟ್ರ್ಯಾಟಿಜಿ­ಗಳು ಕೂಡ  ತಯಾರಾಗುತ್ತಿರಬಹುದು!

ಅದೇನೇ ಇರಲಿ, ಇದೀಗ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷ ದೆಹಲಿಯ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಅಧಿಕಾರದ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆಯೆಂದು ಸಮೀಕ್ಷೆ­ಗಳು ಹೇಳುತ್ತಿವೆ. ಈ ಸಮೀಕ್ಷೆಗಳ ಆಳ ಅಗಲ­ಗಳು ಈಗ ಆಪ್ ಜೊತೆಗಿರುವ ಚುನಾವಣಾ ಭವಿಷ್ಯ­ವಿಜ್ಞಾನಿ ಯೋಗೇಂದ್ರ ಯಾದವ್ ಅವ­ರಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಗೊತ್ತಿರಬಲ್ಲವು. ಆದರೆ ಒಂದಂತೂ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿದೆ: ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಆಳುತ್ತಿರುವ ಪಕ್ಷಕ್ಕೆ ಈ ಚುನಾವಣೆಯ ಗೆಲುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟು ಗ್ಯಾರಂಟಿಯಿರುವಂತಿಲ್ಲ!

ದೆಹಲಿ ಚುನಾವಣೆ ಇಷ್ಟು ತಡವಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಅಲ್ಲಿ ಆಳುವ ಸರ್ಕಾ­ರಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲಕರ ಸ್ಥಿತಿಯಿಲ್ಲವೆಂಬ ವರದಿ­ಗಳು ಕೂಡ ಕಾರಣವಿರಬಹುದು. ಕಿರಣ್ ಬೇಡಿ­ಯವರ ತುರ್ತು ಆಮದು ಕೂಡ ಕೇಜ್ರಿವಾಲರ ಕ್ಲೀನ್ ಇಮೇಜಿಗೆ ಹೆದರಿದ ಬಿಜೆಪಿ ಆಡುತ್ತಿರುವ ಯುದ್ಧ ಕಾಲದ ಜೂಜಿನಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ! ಭಾರತದ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ಆಟ ಶುರುವಾಗಲಿದೆ.

ಭಾರತದ ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಕಾಲದ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿರುವ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ಹಣಕಾಸು ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಹೊಸ ಬಗೆಯ ದಕ್ಷತೆ ಹಾಗೂ ಅಕೌಂಟಬಲಿಟಿ­ಯನ್ನು ಕೂಡ ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಮೇಲು ನೋಟ­ಕ್ಕಂತೂ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಾರ್ಟಿ ತನಗೆ ಹಣ ಕೊಡುವವರ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿ ಇರುವಂತೆ ಕಾಣು­ತ್ತಿಲ್ಲ. ಈ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಉಳಿದ ಪಕ್ಷಗಳಿಗಿಂತ ಅದು ಕೊಂಚ ಸ್ವತಂತ್ರ. ಐವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕೆಳಗೆ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಶಾಂತವೇರಿ ಗೋಪಾಲಗೌಡರು ‘ಒಂದು ವೋಟು, ಒಂದು ನೋಟು’ ಎಂದು ಜನರಿಂದ ಹಣ ಪಡೆದು ಚುನಾವಣೆಯನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವ ಹೊಣೆಯನ್ನು ಜನರಿಗೇ ಬಿಡುತ್ತಿ­ದ್ದರು.

ಅದಕ್ಕಿಂತ ಕೇವಲ ಏಳೆಂಟು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಷ್ಟೇ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಜನ ತಾವೇ ಮುಂದಾಗಿ ಬಂದು ಚಳವಳಿಗೆ ಹಣ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು; ಹೆಂಗಸರು ತಮ್ಮ ಕಿವಿಯ  ಓಲೆ­ಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಗೋಪಾಲ­ಗೌಡರು ಐವತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಚುನಾವಣೆಗೆ ನಿಂತಾಗ ಸಾಗರದ ಜನರಿಗೆ ಕೆಲವೇ ವರ್ಷಗಳ ಕೆಳಗೆ ತಾವೇ ರೂಪಿಸಿದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಚಳವಳಿಯ ನೆನಪು ಮರುಕಳಿಸಿರಬಹುದು. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಊರು ತಲುಪಿ ಚುನಾವಣಾ ಭಾಷಣ ಮಾಡಿದ ಗೋಪಾಲಗೌಡರಿಗೆ ಮುಂದಿನ ಊರು ತಲುಪಲು ದುಡ್ಡಿರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ; ಆಗ ಜನ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ, ಎರಡು ರೂಪಾಯಿ ಕೂಡಿಸಿ ಕೊಟ್ಟು ಅವರನ್ನು ಮುಂದಿನ ಊರಿಗೆ ಕಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ತಾನೇ ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದನೆಯ ಶತಮಾನ­ದಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣಾ ಹಜಾರೆಯವರ ಗಾಂಧಿ­ಯನ್ ಹಿನ್ನೆಲೆ, ಕೇಜ್ರಿವಾಲರ ನೈತಿಕ ಸಿಟ್ಟು, ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿಗೆ ಸರ್ಕಾರಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ ಕೋಪ, ಬಿಜೆಪಿಯ ಬೆಂಬಲ ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ­ಕೊಂಡು ಲೋಕಪಾಲ್ ಮಸೂದೆಗಾಗಿ ಶುರು­ವಾದ ಚಳವಳಿಗೆ ಕೂಡ ಜನ ಹಣ ಕೊಟ್ಟರು.

ಈ ಹಣವನ್ನು ಜನ ತಾವೇ ಸ್ಫೂರ್ತಿಗೊಂಡು ಕೊಟ್ಟ­ರೆಂದು ಬಿಂಬಿಸಲಾಗಿದೆಯಾದರೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಭಾಗ ಯು.ಪಿ.ಎ. ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಕೆಲವು ಪ್ರೈವೇಟ್ ವಲಯಗಳು ಕೊಟ್ಟ ಹಣವೂ ಆಗಿರಬಹುದು. ಅಂದು ಹಣ ಕೊಟ್ಟವರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ­ದಷ್ಟು ಜನ ಬಿಜೆಪಿಯ ಬೆಂಬಲಿಗರಿ­ರ­ಬಹುದು. ಆದರೆ ಆಪ್ ಬಡಿದೆಚ್ಚರಿಸಿದ ನೈತಿಕತೆ ಇನ್ನರ್ಧದಷ್ಟು ಜನರನ್ನು ಇವತ್ತಿಗೂ ಆಪ್ ಜೊತೆಗೆ ಉಳಿಸಿದಂತಿದೆ.

ಈಗಲೂ ಅವರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ­ದಷ್ಟು ಜನರಾದರೂ ನಿಜಕ್ಕೂ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬದ­ಲಾಗಬೇಕೆಂದು ಆಪ್‌ಗೆ ಹಣ ಕೊಡುತ್ತಿರ­ಬಹುದು. ಕಳೆದ ನವೆಂಬರ್ ಒಂದನೆಯ ತಾರೀಕಿ­ನಿಂದ ಇಪ್ಪತ್ತನಾಲ್ಕು ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಜನ ಎಂಟು ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಹಣ­ವನ್ನು ಆಪ್‌ಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ನಗದು, ಡೆಬಿಟ್, ಕ್ರೆಡಿಟ್ ಕಾರ್ಡ್, ನೆಟ್ ಬ್ಯಾಂಕಿಂಗ್ ಮೂಲಕ ಹಣ ಪಡೆದ ದಾಖಲೆ ಆ ಪಕ್ಷದ ವೆಬ್ ಸೈಟಿನಲ್ಲಿದೆ. ಯಾರಿಂದ ಹಣ ಪಡೆಯುತ್ತಿ­ದ್ದೇವೆ, ಯಾವುದಕ್ಕೆ  ಎಷ್ಟು ಹಣ ಖರ್ಚು ಮಾಡು­ತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸುವ ಪಕ್ಷವೇ ಹೆಚ್ಚು ನಂಬಲರ್ಹವೆಂದು ಸಜ್ಜನರು ತಿಳಿದರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಲ್ಲ. ಕ್ರಮೇಣ ಈ ಒತ್ತಾಯ ಉಳಿದ ಪಕ್ಷಗಳ ಮೇಲೂ ಬಂದು ಆ ಪಕ್ಷಗಳು ಕೂಡ ಸುಧಾರಿಸಬಹುದು.

ಕೇವಲ ಹಣದ ವಿಷಯದಲ್ಲಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಆಪ್ ಶೈಲಿಗೂ ಉಳಿದ ಪಕ್ಷಗಳ ಶೈಲಿಗೂ  ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿವೆ. ಜನರ­ಲ್ಲಿರುವ ಒಳಿತಿನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಹೊರ ಬರುವಂತೆ ಮಾಡಿರುವ ಈ ಪಕ್ಷ ಆಡುವ ಮಾತಿಗೂ ನಡೆಗೂ ಅಂತರ ಕಡಿಮೆಯಿರಬೇಕು ಎಂಬು­ದನ್ನು ಕೊಂಚವಾದರೂ ತೋರಿಸಲೆತ್ನಿಸಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ, ಕಳೆದ ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾ­ವಣೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದ ಅದರ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ­ಯಲ್ಲಿ ‘ಸೋಷಿಯಲ್ ಜಸ್ಟೀಸ್’ ಎಂಬ ಶೀರ್ಷಿ­ಕೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯದ ಬಗೆಗೆ ಮುಖ್ಯ ಭರವಸೆಗಳಿವೆ.

ಅಲ್ಲಿ ಜಾತಿ ಅಸಮಾನತೆಯನ್ನು ತೊಡೆದು ಹಾಕುವುದರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಆದಿವಾಸಿಗಳ ಹಕ್ಕುಗಳವರೆಗೂ ಚಿಂತನೆ­ಯಿದೆ. ಈ ಸಲದ ಚುನಾವಣೆಯ ಪ್ರಣಾಳಿಕೆ ‘ದೆಹಲಿ ಡೈಲಾಗ’ನ್ನು ಜನರ ಜೊತೆ ಚರ್ಚಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆಪ್ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ರಾಜಕಾರಣ ಕೂಡ ಜನರು ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ­ವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಲೆತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಅರವಿಂದ ಕೇಜ್ರಿ­ವಾಲ್ ಮೇಲುನೋಟಕ್ಕೆ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ­ವಾದಿ­ಯಂತೆ ಕಾಣದಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಭಾರತದ ಅನೇಕ ರಾಜಕೀಯ ನಾಯಕರಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಬೂಟಾ­ಟಿಕೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಇದ್ದಂತಿಲ್ಲ.

‘ಇಂಡಿಯಾ­ದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅತಿಗೆ ಹೋಗಿ ಹೇಳದಿದ್ದರೆ ಏನೂ ಸರಿಯಾಗಿ ತಲುಪುವುದಿಲ್ಲ’  ಎಂದು ಲೋಹಿಯಾ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಕೂಡ ಹಾಗೆ ನಂಬಿದ್ದರು. ಅವರಿ­ಬ್ಬರ ಸಿದ್ಧತೆ ಹಾಗೂ ಆಳ ಕೇಜ್ರಿವಾಲರಿಗೆ ಇಲ್ಲ. ಗಾಂಧೀಜಿಯನ್ನು ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಬಲ್ಲ ಕೇಜ್ರಿವಾಲ್ ದೊಡ್ಡ ನಾಯಕನಾಗಬೇಕಾದರೆ  ಈ ಇಬ್ಬರೂ ಚಿಂತಕರನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಅರಿಯ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ಹಾದಿ ಇನ್ನೂ ದೂರವಿದೆ.

ಇವತ್ತು ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಶಾಸಕರನ್ನುಳ್ಳ ‘ಸರ್ವೋದಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪಕ್ಷ’ದ ಬಗ್ಗೆ ಆಪ್ ನಾಯಕ ಯೋಗೇಂದ್ರ ಯಾದವ್ ಮೊನ್ನೆ ತೋರಿ­ರುವ ಗೌರವ ಹಾಗೂ ಆಸಕ್ತಿ ಕರ್ನಾಟಕ­ದಲ್ಲೂ ಹೊಸ ರಾಜಕಾರಣದ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುವಂತಿದೆ. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಆಗಾಗ್ಗೆ ನಡೆದ ಪರ್ಯಾಯ ರಾಜಕಾರಣದ ಚಿಂತನೆಗಳ ಮುಂದುವರಿದ ಘಟ್ಟವೊಂದರಲ್ಲಿ ಮೈದಳೆದ ಸರ್ವೋದಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪಕ್ಷಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಈ ಬಗೆಯ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದವು.

ಒಮ್ಮೆ ಪ್ರೊ. ಎಂ.ಡಿ. ನಂಜುಂಡಸ್ವಾಮಿಯವರ ನಾಯಕತ್ವದಲ್ಲಿ ರೈತ ಸಂಘ ‘ಜನತೆಯ ಅಭ್ಯರ್ಥಿಗಳು’ ಎಂದು ಅಧ್ಯಾ­ಪಕ­ರನ್ನು, ನ್ಯಾಯವಾದಿಗಳನ್ನು ಚುನಾವಣೆಗೆ ನಿಲ್ಲಿ­ಸಿತು. ಆದರೆ ಕೇವಲ ‘ಸಾಂಕೇತಿಕ’ವಾಗಿ ಅಖಾಡಕ್ಕೆ ಇಳಿದವರನ್ನು ಮತದಾರರು ಗಂಭೀರ­ವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ. ನಂತರ ರೈತಸಂಘ ಚುನಾ­ವಣೆ­ಯನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ತೆಗೆದು­ಕೊಂಡಿತು.

ರೈತಸಂಘದ ನಾಯಕರಾಗಿದ್ದ ಬಾಬಾ­ಗೌಡ ಪಾಟೀಲರು ಧಾರವಾಡ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಎರಡು ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಚುನಾವಣೆ ಗೆದ್ದದ್ದು ಚಾರಿತ್ರಿಕ­ವಾ­ಗಿತ್ತು. ಬಾಬಾಗೌಡರು ಧಾರವಾಡ ಗ್ರಾಮೀಣ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ರಾಜಿನಾಮೆ ಕೊಟ್ಟ ನಂತರ ನಂಜುಂಡಸ್ವಾಮಿಯವರು ಅದೇ ಕ್ಷೇತ್ರದಿಂದ ಗೆದ್ದು ಬಂದರು. ಮುಂದೆ ಪುಟ್ಟಣ್ಣಯ್ಯ ಕೂಡ ರೈತ ಸಂಘದಿಂದ ಗೆದ್ದು ಶಾಸಕರಾದರು. ಶ್ರೀರಂಗ­ಪಟ್ಟಣದಲ್ಲಿ ರೈತನಾಯಕ ನಂಜುಂಡೇ­ಗೌಡರು ಪ್ರತಿಸಲದ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲೂ ಗೆಲು­ವಿನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದಿರುವುದು ಕೂಡ ಚಳವಳಿ ರಾಜಕಾರಣಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾ­ಟಕದ ಕೆಲವು ಭಾಗಗಳ­ಲ್ಲಾದರೂ ಬೆಂಬಲವಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದನೆಯ ಶತಮಾನದ ಶುರು­ವಿನಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕದ ದಲಿತ ಚಳವಳಿ ಹಾಗೂ ರೈತ ಚಳವಳಿಗಳು ಒಗ್ಗೂಡಿ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷ ರಚಿಸಬೇಕೆಂಬ ಒತ್ತಾಯಗಳ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ, ಈ ಕಾಲದ ಪ್ರಗತಿಪರ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಬೆಸೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಸರ್ವೋದಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪಕ್ಷ, ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ವಿಲೀನವಾಗುವ ಅಥವಾ ಜೊತೆಗೂಡಿ ನಡೆಯುವ ಅಂಶವನ್ನು ಇವತ್ತು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇದು ಕರ್ನಾಟಕದ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಪಕ್ಷವೊಂದರ ನಡೆ­ಯಾದ್ದರಿಂದ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿ­ಯಿರುವ ಲೇಖಕ, ಲೇಖಕಿಯರು, ಪತ್ರಕರ್ತರು ಈ ನಡೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಅರಿಯುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಪ್ರಗತಿಪರ ಆಶಯಗಳಿಗೆ ಹತ್ತಿರ­ವಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷಗಳು ಏನು ಮಾಡು­ತ್ತಿವೆ, ವಿಧಾನ­ಸಭೆಯ ಒಳಹೊರಗೆ ಅವು ಯಾವ ಥರದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿ­ಕೊಳ್ಳು­ತ್ತಿವೆ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಬುದ್ಧಿಜೀವಿ ವಲಯ ಈಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದು­ಕೊಂಡಿರುವ ಕುತೂಹಲ ಈಗ ಮರುಜೀವ ಪಡೆಯಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜಕಾರಣದ ಈ ಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸರ್ವೋದಯ ಕರ್ನಾಟಕ, ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷದ ಜೊತೆಗಿ­ರುವುದು ಅನೇಕ ದೃಷ್ಟಿಯಂದ ಮುಖ್ಯ­ವೆನ್ನಿಸುತ್ತದೆ. ಈಗ ಸರ್ವೋದಯ ಕರ್ನಾ­ಟಕ ಕೆಲವೇ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ಗ್ರಾಮೀಣ ಲೋಕವನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೆಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದೆ. ನಗರದಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ಆದರ್ಶಗಳನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಹೊಸ ತಲೆಮಾರಿನ ಜೊತೆಗೆ ಸಂವಾದ ಮಾಡಲು ತಕ್ಕ ನುಡಿಗಟ್ಟನ್ನು, ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಈ ಪಕ್ಷ ಇನ್ನೂ ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ.

ಆ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿರುವ ಆಪ್ ಎಲ್ಲ ಕಾಲದಲ್ಲಿಯೂ ಎಲ್ಲ ವರ್ಗ­ಗಳಲ್ಲಿಯೂ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುವ ಸರಳ ಆದರ್ಶ­ಗಳನ್ನು ಮುಂಚೂಣಿಗೆ ತರಲೆತ್ನಿಸಿದೆ. ನಗರ­ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಸ ನುಡಿಗಟ್ಟು ಬಳಸುವ ಹಾಗೂ ಕ್ಷಣಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ಮೊಬೈಲ್, ಇಂಟರ್‌­ನೆಟ್ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡುವ ಹೊಸ ತಲೆ­ಮಾರನ್ನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿರುದ್ಧ ನಿಲ್ಲಿಸ­ಲೆತ್ನಿಸಿದೆ. ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರವನ್ನು ಇನ್ನೂ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ನೆಲೆ­ಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನೂ ಆಪ್ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿದೆ. ವರದಕ್ಷಿಣೆಯ ಮದುವೆ ಕೂಡ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮೊದಲು ತನ್ನ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರಿಗೆ ಅದು ಮನ­ದಟ್ಟು ಮಾಡಿ­ಕೊಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸರ್ಕಾರಿ ಭ್ರಷ್ಟಾ­­ಚಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತ್ರ ಹರಿ­ಹಾಯುತ್ತಾ, ಭ್ರಷ್ಟಾ­ಚಾರದ ಭೀಕರ ಮಾರ್ಗ­ಗಳನ್ನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿರುವ ಖಾಸಗಿ ವಲಯದ ಬಗ್ಗೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದ ಆಪ್ ಈಗ ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನೂ ಕೈಗೆತ್ತಿ­ಕೊಂಡಿದೆ.

ಅಂಬಾನಿ, ಅದಾನಿ­ಗಳನ್ನೂ  ಕೇಜ್ರಿ­ವಾಲ್ ಬಯಲು ಮಾಡಿ­ದ್ದಾರೆ. ಇದೀಗ ರೈತರ ಭೂಮಿಯ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಕೈಗೆತ್ತಿ­ಕೊಂಡಿರುವ ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಾರ್ಟಿಗೆ ಸರ್ವೋ­ದಯ ಕರ್ನಾಟಕದ ಗ್ರಾಮೀಣ ಅನು­ಭವ ನೆರವಾಗಬಹುದು. ನಗರಾನುಭವ ಹಾಗೂ ಗ್ರಾಮೀಣಾನುಭವಗಳು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕ­ವಾಗಿ ಬೆರೆ­ಯು­ವುದು ಭಾರತದ ರಾಜಕಾರಣ ಹಾಗೂ ಆರ್ಥಿಕ ಯೋಜನೆಗಳ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ತೀರಾ ಒಳ್ಳೆಯದು.

ಕೊನೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಬೆಳಕಿಲ್ಲದ ಹಾದಿ, ಕನಸಿನ ಹಾದಿ ‘ಬೆಳಕಿಲ್ಲದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಬಹುದು. ಆದರೆ ಕನಸಿಲ್ಲದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯ­ಲಾಗುವುದೇ?’ ಎಂದು ಡಿ.ಆರ್. ನಾಗರಾಜರು ಬರೆದ ನೆನಪು. ಭಾರತದ ರಾಜಕಾರಣದಲ್ಲಿ ಕಗ್ಗ­ತ್ತಲು ಆವರಿಸಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕನಸು­ಗಳೂ ಭರವಸೆಗಳೂ ಮೂಡುತ್ತಾ ಬಂದಿವೆ. ಇದು ನಿಲ್ಲದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ. ಇವತ್ತು ಆಮ್ ಆದ್ಮಿ ಪಕ್ಷವನ್ನಾಗಲೀ ಸರ್ವೋದಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಅದರ ಜೊತೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುವ ಪ್ರಯೋಗವನ್ನಾಗಲೀ ಅತಿ­ಯಾದ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಅಥವಾ ಕೆಟ್ಟ ಸಿನಿಕತೆಯಿಂದ ನೋಡಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ಜನರ ನಂಬಿಕೆ ಕುಸಿಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಇಂಥ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ಕೆಲ ಕಾಲವಾದರೂ ಜನರಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕುತೂಹಲವನ್ನು, ಹೊಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆ­ಯೊಂದು ಮೂಡುವ ಬಗೆಗೆ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಮೂಡಿ­ಸಬಲ್ಲವು. ಇನ್ನೂ ಭ್ರಷ್ಟರಾಗದ ಜನ ರಾಜ­ಕೀಯ ಪ್ರವೇಶಿಸುವುದು ಎಲ್ಲ ಕಾಲದ ಅಗತ್ಯ. ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಅವರು ಭ್ರಷ್ಟರಾಗುವವ­ರೆ­ಗಾದರೂ ಜನರು ಸಿನಿಕರಾಗದೆ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟು ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಾದರೂ ಇದ್ದಾರು!
ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ತಿಳಿಸಿ:
editpagefeedback@prajavani.co.in