ಕವಿತೆ ; ನಾನೊಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಶೌಚಾಲಯ

ನಾನೊಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಶೌಚಾಲಯ
ನನ್ನ ಒಳಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ
ಮರ್ಯಾದಸ್ಥರು ಮೂಗು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವ
ಹೇಲುಚ್ಛೆ ವೀರ‌್ಯದ ವಾಸನೆ
ಅಶ್ಲೀಲ ಸಂಕೇತ ಸಂಭಾಷಣೆ
ಸಿಗರೇಟು ಸೇದಿ ಚುಟುಗಿ ಇಡುವ
ಷಂಡ ಮೈಯ ಸಿಟ್ಟುಗಳು
ಗುಟ್ಕಾ ಜಗಿದು ಕ್ಯಾಕರಿಸಿ ಉಗುಳುವ
ರೋಗಿಷ್ಟ ಮುಖೇಡಿ ಬಯಕೆಗಳು

ನಾನೊಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಶೌಚಾಲಯ
ಬರಿಗಣ್ಣುಗಳಿಂದಲೇ ಬೆತ್ತಲಾಗಿ
ಸಾಮೂಹಿಕ ಅತ್ಯಾಚಾರಕೆ ಒಳಗಾಗಿ
ಅರ್ಧಹರಿದು ಜೋತಾಡುವ
ನೀಲಿ ಸಿನಿಮಾವೊಂದರ ಪೋಸ್ಟರಿನಂತೆ

ನನ್ನ ಅಂಗಾಂಗಗಳ ಮೇಲಾದಷ್ಟು
ಗಜ್ನಿದಾಳಿ
ಜಗದ ಯಾವ ಮಸೀದಿಮಂದಿರಗಳ ಮೇಲೂ
ಆಗಲಿಲ್ಲ

ಆದರೂ ಕೆಲವು ಸಲ
ಪುಳಕಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ನೂರು ಕುದುರೆಗಳೋಟಕೆ
ಹಾಸಿದ ನನ್ನ ಮೈ ಆಟದ ಮೈದಾನವಾಗಿ

ನಾನೊಮ್ಮೆ ಪಾರ್ಲಿಮೆಂಟು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯ
ನಾನು ಧರ್ಮ ಮಗದೊಮ್ಮೆ ದೇವಾಲಯ
ನಾನು ದೇಶ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಭಾಷೆ
ನಾನು ಹೆಣ್ಣು ನಾನು ವೇಶ್ಯೆ
ಮನೆಯೊಳಗಿನ ಮನೆ ನಾನು
ಹಲವು ಸಲ ಶೌಚಾಲಯ

ಒಂದಕ್ಕೆ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿ
ಎರಡಕ್ಕೆ ಎರಡು ರೂಪಾಯಿ
ರೊಕ್ಕ ಜಾಸ್ತಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ನಿಮ್ಮದೇ
ಸೊನ್ನೆಯೊಂದರ ಅಪರಿಮಿತ ಆನಂದ
ನೀವು ನೀವೇ ಆಗುವ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸ್ವತಂತ್ರ ಅವಕಾಶ

ಹೌದು
ನಾನೊಂದು ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಶೌಚಾಲಯ