ಒಳನೋಟ: ಖಾಲಿಯಿವೆ ಬಿ.ಇ ಸೀಟು!

ಬೆಂಗಳೂರು: ಯುವ ಸಮೂಹವನ್ನು ಸೂಜಿಗಲ್ಲಿನಂತೆ ಸೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಶಿಕ್ಷಣ ಈಗ ಕವಲು ಹಾದಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಒಂದೆಡೆ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಶುಲ್ಕ ಏರುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಖಾಲಿ ಉಳಿಯುವ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ. ಉದ್ಯೋಗ ಅವಕಾಶಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಇದು ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಹಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದೆ.

ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು 229 ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಇದ್ದು, ಒಂದೂವರೆ ಲಕ್ಷಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಸೀಟುಗಳು ಲಭ್ಯ ಇವೆ. ರಾಜ್ಯದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಹೊರ ರಾಜ್ಯದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೂ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಲು ಅವಕಾಶ ಇದೆ. ಇಷ್ಟಾದರೂ ಕೂಡ ಪೂರ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳು ಭರ್ತಿ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಖಾಸಗಿ ಅನುದಾನರಹಿತ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳ ಒಕ್ಕೂಟದೊಂದಿಗೆ ನಡೆದ ಒಪ್ಪಂದದ ಪ್ರಕಾರ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಶೇ 30ರಷ್ಟು ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಕಾಮೆಡ್‌–ಕೆಗೆ ನೀಡಲಾಗಿತ್ತು. ಆ ಪ್ರಕಾರ ಈ ವರ್ಷ 26,848 ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಕಾಮೆಡ್‌– ಕೆಗೆ ಹಂಚಿಕೆ ಮಾಡಲಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಭರ್ತಿ ಆಗಿರುವುದು 8,090 ಸೀಟುಗಳು ಮಾತ್ರ. ಶೇ 70ರಷ್ಟು ಸೀಟುಗಳು ಖಾಲಿ ಉಳಿದಿವೆ.

ಕರ್ನಾಟಕ ಪರೀಕ್ಷಾ ಪ್ರಾಧಿಕಾರದ ಮೂಲಕ ಹಂಚಿಕೆಯಾಗುವ ಸರ್ಕಾರಿ ಕೋಟಾದ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯೂ ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿಲ್ಲ. ಸರ್ಕಾರಿ ಕೋಟಾದಡಿ ಒಟ್ಟು 72,506 ಸೀಟುಗಳು ಲಭ್ಯವಿದ್ದವು. ಇಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಸುಮಾರು 15 ಸಾವಿರ ಸೀಟುಗಳು ಖಾಲಿ ಉಳಿದಿವೆ.

ಸರ್ಕಾರಿ ಕೋಟಾದ ಸೀಟುಗಳು ಪ್ರತಿ ವರ್ಷವು ಸ್ವಲ್ಪಮಟ್ಟಿಗೆ ಉಳಿಯುವುದು ಸಹಜ. ಆದರೆ, ಕಾಮೆಡ್‌–ಕೆ ಕೋಟಾದ ಶೇ 70ರಷ್ಟು ಸೀಟುಗಳು ಖಾಲಿ ಉಳಿದಿರುವುದು ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಆತಂಕವನ್ನುಂಟು ಮಾಡಿದೆ.

ಕಾಮೆಡ್‌ ಕೆ ಕೋಟಾದಡಿ ಉಳಿಯುವ ಸೀಟುಗಳು ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಯ ಪಾಲಾಗಲಿದ್ದು, ಕೆಲವು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಆ ಸೀಟುಗಳೂ ಭರ್ತಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಆದರೆ, ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಕಡಿಮೆ ಇರುವ, ಕ್ಯಾಂಪಸ್‌ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಾವಕಾಶ ಸಿಗದ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳು ಖಾಲಿಯೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಕಾಲೇಜುಗಳು ಖಾಲಿ ಉಳಿಯುವ ಕಾಮೆಡ್‌–ಕೆ ಕೋಟಾ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದು, ಕೆಇಎ ಮೂಲಕ ಆ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಕಾಮೆಡ್‌ಕೆ ಕೋಟಾ ಸೀಟುಗಳಿಗೆ ಮೊದಲು ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ರಾಜ್ಯಗಳಿಂದ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು. ಈಗ ಅಲ್ಲೂ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಇರುವುದರಿಂದ ಹೊರಗಿನಿಂದ ಬರುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆ ಆಗಿದೆ. ಸೀಟುಗಳು ಉಳಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಇದೂ ಒಂದು ಕಾರಣ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿಎಂಆರ್‌ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಸಮೂಹದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಕೆ.ಸಿ.ರಾಮಮೂರ್ತಿ.

ಮೊದಲು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಹಾಗೂ ಪೋಷಕರು ವೈದ್ಯಕೀಯ, ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳತ್ತ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಈಗ ಕಾನೂನು ಕೋರ್ಸ್, ಬಿ.ಕಾಂಗೆ ಹೋಗುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳು ಜಾಸ್ತಿ ಆಗಿವೆ. ಆದರೆ, ಬೇಡಿಕೆ ಅದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಪಿಯುಸಿ ಹಂತದಲ್ಲೇ ಆಯ್ಕೆಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಇದೆ ಎಂಬುದು ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ಭಾರಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸ

ಕಳೆದ ಆರು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ವಿಭಾಗವಾರು ಸೀಟುಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಾಗಿದೆ. ಸಿವಿಲ್‌, ಮೆಕ್ಯಾನಿಕಲ್‌, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ಸ್‌, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕಲ್‌ ಇತ್ಯಾದಿ ಬೇಡಿಕೆ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದು ವರ್ಷದಿಂದ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಇರುವ ಸೀಟುಗಳೂ
ಭರ್ತಿಯಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಸಿವಿಲ್‌ನಲ್ಲಿ 2020ರಲ್ಲಿ 14,160 ಸೀಟುಗಳು ಇದ್ದರೆ, ಈಗ 7,860 ಸೀಟುಗಳು ಇವೆ. ಮೆಕ್ಯಾನಿಕಲ್‌ನಲ್ಲಿ 17,510 ಸೀಟುಗಳು ಇದ್ದರೆ, ಈಗ 8,960 ಇವೆ. ಈ ಸೀಟುಗಳು ಸಹ ಭರ್ತಿಯಾ ಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಸಿವಿಲ್‌ ವಿಭಾಗವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿದ್ದು, ಆ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮಷಿನ್‌ ಲರ್ನಿಂಗ್‌ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ
ಪರಿವರ್ತಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮಷಿನ್‌ ಲರ್ನಿಂಗ್‌, ಡೇಟಾ ಸೈನ್ಸ್‌, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಡೇಟಾಸೈನ್ಸ್‌, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ಸ್‌ ಆ್ಯಂಡ್‌ ಕಮ್ಯೂನಿಕೇಷನ್ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದು, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಂದ ಬೇಡಿಕೆಯೂ ಬರುತ್ತಿದೆ.

ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮಷಿನ್‌ ಲರ್ನಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ 2020ರಲ್ಲಿ 2040 ಸೀಟು ಇದ್ದರೆ, ಈಗ 8109 ಸೀಟುಗಳಿವೆ. ಡೇಟಾ ಸೈನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 180ರಿಂದ 4230ಕ್ಕೆ, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಡೇಟಾ ಸೈನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ 210ರಿಂದ 2610ಕ್ಕೆ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. 

ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳು ಇಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೂ, ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ ಎಂಬ ಕಾರಣದಿಂದ ಕೆಲವೊಂದು ಕಾಲೇಜುಗಳು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮಷಿನ್‌ ಲರ್ನಿಂಗ್‌,  ಡೇಟಾ ಸೈನ್ಸ್‌ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಜಾಸ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ಇವುಗಳಿಗೆ ಬೇಡಿಕೆ ಇರುವ ಕಾರಣ ಬಹುತೇಕ ಭರ್ತಿ ಆಗುತ್ತಿವೆ. ಆದರೆ, ಸಿವಿಲ್‌, ಮೆಕ್ಯಾನಿಕಲ್‌, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕಲ್‌ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳು ಉಳಿಯುತ್ತಿವೆ.

ಅಖಿಲ ಭಾರತ ತಾಂತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಂಡಳಿ (ಎಐಸಿಟಿಇ) ನಿಗದಿ ಮಾಡಿರುವ ಮಾನದಂಡದ ಪ್ರಕಾರ, ತಾಂತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಾಪಕರ  ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಅನುಪಾತ 1:20 ಇರಬೇಕು. ಒಂದು ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ 60 ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಇದ್ದರೆ ಒಬ್ಬರು ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು, ಮೂವರು ಸಹ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಹಾಗೂ 8 ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಇರಬೇಕು. ಆದರೆ, ಬಹುತೇಕ ಕಡೆ ಇದರ ಪಾಲನೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ದೂರವಾದ ಅಂಕಿ–ಸಂಖ್ಯೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಿ, ಎಐಸಿಟಿಇ ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರದ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಮಣ್ಣೆರಚಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂಬ ಮಾತುಗಳು ಕೇಳಿ ಬರುತ್ತಿವೆ.

‘ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು, ಸಹ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ನಿಗದಿತ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಪಿಎಚ್‌.ಡಿ ಮಾಡಿರಬೇಕು. ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಪ್ರಥಮ ದರ್ಜೆಯಲ್ಲಿ ಎಂ.ಟೆಕ್‌ ಪಾಸಾಗಿರಬೇಕು ಎಂಬ ನಿಯಮವಿದೆ. ಆದರೆ, ಈ ವಿದ್ಯಾರ್ಹತೆ ಇರುವವರು ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಒಂದು ವೇಳೆ ದೊರೆತರೂ, ಅವರು ಬಯಸಿದಷ್ಟು ಸಂಬಳ ಕೊಡಲು ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳು ಸಿದ್ಧವಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ತಾಂತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಗುಣಮಟ್ಟ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ’ ಎಂಬುದು ಅಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ಮನಬಂದಂತೆ ಹೆಚ್ಚಳ

ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಇರುವ 27 ಖಾಸಗಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ 33,300 ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಸೀಟುಗಳು ಲಭ್ಯ ಇವೆ. ಇವುಗಳ ಮೇಲೆ ಎಐಸಿಟಿಇಗೆ ಯಾವುದೇ ಹಿಡಿತ ಇಲ್ಲ. ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಚಿವರು ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿರುವ ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಪರಿಷತ್‌ನ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಯಲ್ಲಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಇವುಗಳು ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿವೆ.

ಬಹುತೇಕ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಪ್ರಭಾವಿಗಳ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿವೆ. ಅವರು ಒತ್ತಡ ತಂದು ಸೀಟು ಜಾಸ್ತಿ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಖಾಸಗಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯವೊಂದರ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ 2,850 ಸೀಟುಗಳು ಇವೆ. ಎಐಸಿಟಿಇ ಪ್ರಕಾರ ಆ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ 47 ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು, 141 ಸಹ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಹಾಗೂ 376 ಸಹಾಯಕ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರು ಸೇರಿ ಒಟ್ಟು 564 ಮಂದಿ ಬೋಧನಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಇರಬೇಕು. ಇದಲ್ಲದೆ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿ, ಸಹಾಯಕ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ಇರಬೇಕು. ಆದರೆ, ಇದರ ಪಾಲನೆ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಬಹುತೇಕ ಖಾಸಗಿ ವಿ.ವಿ.ಗಳ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದೇ ರೀತಿ ಇದೆ.

ಕಾಲೇಜು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ಮನಬಂದಂತೆ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತಿವೆ. ಸರ್ಕಾರ ಕೂಡ ಇದಕ್ಕೆ ಮೌನ ಸಮ್ಮತಿ ಸೂಚಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇದೇ ರೀತಿಯ ವಾತಾವರಣ ಮುಂದುವರಿದರೆ ಗುಣಮಟ್ಟ ಕುಸಿಯುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಈಗ ಸಿವಿಲ್‌, ಮೆಕ್ಯಾನಿಕಲ್‌ಗೆ ಬಂದಿರುವ ಸ್ಥಿತಿಯೇ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮಷಿನ್‌ ಲರ್ನಿಂಗ್‌,  ಡೇಟಾ ಸೈನ್ಸ್‌ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಭಾಗಗಳಿಗೂ ಬರಲಿದೆ ಎಂದು ಶಿಕ್ಷಣ ತಜ್ಞರೊಬ್ಬರು ಆತಂಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು.

ಮುಕ್ತ ಅವಕಾಶ

‘ಕಾಮೆಡ್‌–ಕೆಗೆ ಶೇ 30ರಷ್ಟು ಸೀಟುಗಳು ಹಂಚಿಕೆ ಆಗಿವೆ. ಆದರೆ, ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಖಾಸಗಿ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳ ಒಕ್ಕೂಟದ ನಡುವೆ ಆಗಿರುವ ಒಪ್ಪಂದದ ಪ್ರಕಾರ, ಕಾಮೆಡ್‌– ಕೆ ಕೋಟಾದ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಸರ್ಕಾರಿ ಕೋಟಾಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲು ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶ ಇದೆ. ಸೀಟುಗಳು ಭರ್ತಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ಅನಿಸಿದರೆ, ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೆ ಶುಲ್ಕ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಮುಕ್ತ ಅವಕಾಶ ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ’ ಒಕ್ಕೂಟದ ಜಂಟಿ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಗುರುರಾಜ್ ಭಟ್‌.

ಡೀಮ್ಡ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ಹಾಗೂ ಖಾಸಗಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು ತಮ್ಮ ಪಾಲಿನ ಸೀಟುಗಳ ಭರ್ತಿಗೆ ಮುಂಚೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರವೇಶ ಪರೀಕ್ಷೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದವು. ಆದರೆ, ಈಚೆಗೆ ಕೆಲವು ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಜಂಟಿ ಪ್ರವೇಶ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ (ಜೆಇಇ) ಪಡೆದಿರುವ ಅಂಕಗಳ ಆಧಾರದ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಇದರಿಂದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಮತ್ತೊಂದು ಪ್ರವೇಶ ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಯುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಬಹುತೇಕ ಖಾಸಗಿ ವಿ.ವಿ.ಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಸೀಟುಗಳು ಭರ್ತಿಯಾಗಿವೆ.

ಒಂದೆರಡು ಬ್ರಾಂಚ್‌ಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒಲವು

ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ನಲ್ಲಿ ಸಿವಿಲ್‌, ಮೆಕ್ಯಾನಿಕಲ್‌, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕಲ್‌, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ಸ್‌, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಮಷಿನ್‌ ಟೂಲ್ಸ್‌, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಮತ್ತು ಡೇಟಾ ಸೈನ್ಸ್‌ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವು ಬ್ರಾಂಚ್‌ಗಳು ಇವೆ. ಆದರೆ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಒಲವು ತೋರುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ವರ್ಷದಿಂದ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌ ಜೊತೆಗೆ ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆಗೂ ಬೇಡಿಕೆ ಬಂದಿದೆ.

ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಬಾರಿ 33,573 ಸೀಟುಗಳು ಲಭ್ಯವಿದ್ದವು. ಈ ಬಾರಿ 38,178ಕ್ಕೆ ಏರಿದೆ. ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾರೆ 12 ಲಕ್ಷಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಸೀಟುಗಳಿವೆ. ಎರಡು ಲಕ್ಷ ಜನರಿಗೆ ಉದ್ಯೋಗ ಸಿಗಬಹುದು. ಉಳಿದವರು ಏನು ಮಾಡುವುದು ಎಂಬುದು ಖಾಸಗಿ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಯ ಪದಾಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬರ ಪ್ರಶ್ನೆ.

‘ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರತೆ ಇಲ್ಲ, ಸ್ಪರ್ಧೆ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಕಂಪನಿಗಳು ಕೂಡ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳನ್ನು ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಹೀಗಾಗಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹುಡುಕಾಟ ನಡೆದೇ ಇದೆ. ಈ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಬರುವ ಯುವ ಸಮೂಹ ಭ್ರಮಾ ಲೋಕದಿಂದ ಹೊರ ಬರಬೇಕು. ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಅಂದರೆ  ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌, ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಇದರ ಆಚೆಗೂ ಅವಕಾಶಗಳು ಇವೆ. ಮೆಕ್ಯಾನಿಕಲ್‌, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಿಕಲ್‌, ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ಸ್‌, ಸಿವಿಲ್‌ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವು ಬ್ರಾಂಚ್‌ಗಳಿವೆ. ಇತ್ತ ಕಡೆಯೂ ಗಮನಹರಿಸಬೇಕು. ಇದರಿಂದ ಸಮತೋಲನ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ’ ಒಕ್ಕೂಟದ ಜಂಟಿ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿ ಗುರುರಾಜ್ ಭಟ್‌.

ಕಂಪ್ಯೂಟರ್‌ ಸೈನ್ಸ್‌ ಮಾಡಿದರೆ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಗರಿಷ್ಠ ₹50–60 ಲಕ್ಷ ಪ್ಯಾಕೇಜ್‌ ಸಿಗಲಿದೆ ಎಂಬ ಆಸೆಯಿಂದ ಬಹುತೇಕ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಆ ಬ್ರಾಂಚ್‌ಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ, ಎಷ್ಟು ಮಂದಿಗೆ ಈ ರೀತಿಯ ಪ್ಯಾಕೇಜ್‌ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಪ್ಯಾಕೇಜ್‌ ಸಿಕ್ಕಿದರೆ, ಎಲ್ಲರೂ ಅದೇ ಬ್ರಾಂಚ್‌, ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಸೇರಲು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಅನಾರೋಗ್ಯಕರ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಿಂದಾಗಿಯೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಕೋರ್ಸ್‌ಗಳಿಗೆ ಬೇಡಿಕೆ ಇಲ್ಲದಂತಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ಶುಲ್ಕದ ಹೊರೆ

ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌, ವೈದ್ಯಕೀಯ ಶಿಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಕರ್ನಾಟಕ ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ಹೆಸರುವಾಸಿ. ಸರ್ಕಾರಿ, ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಸಾಕಷ್ಟು ಖಾಸಗಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳೂ ತಲೆ ಎತ್ತಿವೆ. ಇಲ್ಲಿ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಸೀಟು ಪಡೆಯಲು ರಾಜ್ಯದವರು ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಹೊರ ರಾಜ್ಯದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೂ ಪೈಪೋಟಿ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು.

ಇದರ ದುರ್ಲಾಭ ಪಡೆಯಲು ಮುಂದಾದ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳು, ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಅಧಿಕ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಇದು ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ. ಬೇರೆ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲೂ ನಾಯಿಕೊಡೆಗಳಂತೆ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳು ತಲೆ ಎತ್ತಿವೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ರಾಜ್ಯಕ್ಕೆ ಬರುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕ್ರಮೇಣ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.

ಇನ್ನು ಸರ್ಕಾರದ ಮಾತಿಗೂ ‘ಡೋಂಟ್‌ ಕೇರ್‌’ ಎನ್ನದ ಖಾಸಗಿ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಶುಲ್ಕವನ್ನು ಜಾಸ್ತಿ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ಶೇ 25ರಷ್ಟು ಶುಲ್ಕ ಜಾಸ್ತಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಸರ್ಕಾರದ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ತರುವುದು, ಕೊನೆಗೆ ಶೇ 10ರಿಂದ 15ರಷ್ಟು ಶುಲ್ಕ ಹೆಚ್ಚಳಕ್ಕೆ ಸರ್ಕಾರ ಅನುಮತಿ ನೀಡುವುದು ಹಲವು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ.

‘ಸರ್ಕಾರ ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದ ವಾರ್ಷಿಕ ಶುಲ್ಕ ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಬಹುತೇಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ, ಕಾಲೇಜಿಗೆ ದಾಖಲಾಗುವಾಗ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಶುಲ್ಕ ಸೇರಿದಂತೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕನಿಷ್ಠ ₹25 ಸಾವಿರದಿಂದ ಒಂದು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿವರೆಗೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿಯಾಗಿ ಹಣ ವಸೂಲಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದು ‘ಹಗಲು ದರೋಡೆ’ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ, ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕಿಲ್ಲ. ಕಾಲೇಜಿನ ವಿರುದ್ಧ ದೂರು ಕೊಟ್ಟರೆ ಹತ್ತಾರು ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು, ಪೋಷಕರೂ ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟು ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾರೆ. ದುಡ್ಡು ಇಲ್ಲದವರು ಅತ್ತ ಸುಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ‘ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿರುವ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಮಂಜುನಾಥ್‌. 

ಕೆಲವು ಕಾಲೇಜುಗಳು ಹಣ ಮಾಡುವ ದುರಾಸೆಯಿಂದ 2 ಲಕ್ಷದಿಂದ 3 ಲಕ್ಷದವರೆಗೂ ಶುಲ್ಕ ವಸೂಲಿ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಈ ರೀತಿ ಆದಾಗ 100ರಲ್ಲಿ 80 ಸೀಟು ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ಅದರ ಬದಲು ಒಂದು ಲಕ್ಷ ನಿಗದಿ ಮಾಡಿದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಸೀಟುಗಳು ಭರ್ತಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗೂ ಅನುಕೂಲ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೂ ಅನುಕೂಲವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಾಲೇಜುಗಳು ಇದನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬುದು ಕಾಮೆಡ್‌ ಕೆ ಪದಾಧಿಕಾರಿಯೊಬ್ಬರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಸೀಟುಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಲೇ ಇವೆ. ಆದರೆ, ಸೌಲಭ್ಯಗಳು ಇಲ್ಲ. ಹೊಸ ಅಧ್ಯಾಪಕರು ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ. 150 ಇರುವ ಸೀಟುಗಳನ್ನು 400ಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದರೆ ಪಾಠ ಮಾಡುವವರು ಯಾರು? ಮೊದಲು ಕಾಲೇಜುಗಳ ಗುಣಮಟ್ಟ ಸುಧಾರಣೆಯಾಗಬೇಕು. ಗುಣಮಟ್ಟದ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡದೆ ಇದ್ದರೆ ಕಾಲೇಜುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಈಗಾಗಲೇ ಕಾಲೇಜುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಿದೆ ಎಂದು ಬೇಸರ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು.

–––––

ಕಾಮೆಡ್‌–ಕೆ ಕೋಟಾದ ಸೀಟು ವಿವರ

* ಕಾಮೆಡ್‌–ಕೆ ಅಡಿ ಬರುವ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 150

* ಕಾಮೆಡ್‌–ಕೆ ಕೋಟಾ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 26,668

* ಭರ್ತಿಯಾದ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 8,090

* ಖಾಲಿ ಇರುವ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 18,758

* ಸೀಟುಗಳು ಉಳಿದಿರುವ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 49

ಸೀಟು ಹಂಚಿಕೆ ಹೇಗೆ? (ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ)

ಕೆಇಎ ಕೋಟಾ ಶೇ 45

ಕಾಮೆಡ್‌ ಕೆ ಕೋಟಾ ಶೇ 30

ಎನ್‌ಆರ್‌ಐ/ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿ ಕೋಟಾ ಶೇ 25

ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಸೀಟು ಹಂಚಿಕೆ 

ಕೆಇಎ ಕೋಟಾ ಶೇ 40

ಕೆಆರ್‌ಎಲ್‌ಎಂ ಕೋಟಾ ಶೇ 30

ಎನ್‌ಆರ್‌ಐ/ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿ ಕೋಟಾ ಶೇ 30

–––––––––

ಅಂಕಿ ಅಂಶಗಳು

229

ಒಟ್ಟು ಕಾಲೇಜುಗಳು/ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳು

1,53,916

ಒಟ್ಟು ಸೀಟುಗಳು

72,506

ಕೆಇಎ ಅಡಿ ಹಂಚಿಕೆಯಾಗುವ ಸೀಟುಗಳು

32,231

ಕಾಮೆಡ್‌–ಕೆ/ಕೆಆರ್‌ಎಲ್‌ಎಂ ಕೋಟಾ ಸೀಟುಗಳು

49,141

ಎನ್‌ಆರ್‌ಐ/ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿ ಕೋಟಾ ಸೀಟುಗಳು.

ಬಹುಕೌಶಲಕ್ಕೆ ಒತ್ತು

‘ಕೇವಲ ಬಿ.ಇ.ಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಸಿಲಬಸ್‌ ಓದಿಕೊಂಡು ಬಂದರೆ ಈಗ ಯಾವ ಕಂಪನಿಯೂ ಕೆಲಸ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕಂಪನಿಗಳಿಂದ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಜಾಸ್ತಿ ಇರುತ್ತದೆ. ಹೊಸ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು, ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಕೌಶಲ ಇರಬೇಕು. ಅಂತಹವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅವಕಾಶ’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತೊಂದು ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಯ ಉದ್ಯೋಗಿ ಮುರಳಿ.

‘ಕಂಪನಿಗಳಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಮ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕೆಲವರು ಕೆಲಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಹೊಸಬರಿಗೆ ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ, ಆದರೆ ಕೃತಕ ಬುದ್ಧಿಮತ್ತೆ ಕಾರ್ಯಸೂಚಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕು. ಹೊಸಬರಿಂದ ಕಂಪನಿಗಳು ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡುವುದು ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿದೆ’ ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

‘ಸೀಟುಗಳ ಹಂಚಿಕೆ : ನಿಯಂತ್ರಣ ಇರಲಿ’

ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ ಐಎಎಸ್‌, ಐಪಿಎಸ್‌, ಐಎಫ್‌ಎಸ್‌ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಎಂಬ ಮಾಹಿತಿ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ನೇಮಕಾತಿ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಮಂದಿ ಎಂಜಿನಿಯರ್‌ಗಳ ಅಗತ್ಯವಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ ಮಾಡಿ, ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಮಂಜೂರು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬುದು ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯ ತಾಂತ್ರಿಕ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ವಿಶ್ರಾಂತ ಕುಲಪತಿ
ಪ್ರೊ.ಕರಿಸಿದ್ಧಪ್ಪ ಅವರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ಖಾಸಗಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳ ಮೇಲೆ ನಿಯಂತ್ರಣವೇ ಇಲ್ಲ, ಅವರು ಎಷ್ಟು ಸೀಟುಗಳನ್ನು ಬೇಕಾದರೂ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಒಂದೇ ಬ್ರಾಂಚ್‌ನಲ್ಲಿ 1800 ಮಂದಿಗೆ ಪ್ರವೇಶ ನೀಡಿದರೆ, ಅವರಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಪ್ರಯೋಗಾಲಯ, ಅಧ್ಯಾಪಕರನ್ನು ಎಲ್ಲಿಂದ ತರುವುದು? ಅಷ್ಟು ಜನಕ್ಕೆ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಲು ಸಾಧ್ಯವೇ? ಅವರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಸಿಗುತ್ತದೆಯೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಸರ್ಕಾರ ಯೋಚಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಅಖಿಲ ಭಾರತ ತಾಂತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಮಂಡಳಿ (ಎಐಸಿಟಿಇ) ಸೀಟುಗಳ ಹೆಚ್ಚಳದ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಬಂಧ ಹೇರಬೇಕು. ಅಲ್ಲದೆಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಶಿಕ್ಷಣವನ್ನು ಹೊಸ ದೃಷ್ಟಿಕೋನ ದಿಂದ ನೋಡಬೇಕು. ಮೊದಲ ಎರಡು ವರ್ಷ ಎಲ್ಲ ಬ್ರಾಂಚ್‌ಗಳ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಒಂದೇ ರೀತಿಯ ಪಠ್ಯವಿರಬೇಕು. ಕೃತಕ ಬುದ್ದಿಮತ್ತೆ, ಡೇಟಾ ಸೈನ್ಸ್‌, ರಸಾಯನ ವಿಜ್ಞಾನ, ಭೌತವಿಜ್ಞಾನ ಇತ್ಯಾದಿ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಕಲಿಯುವಂತಾಗಬೇಕು ಎಂಬುದು ಅವರ ಸಲಹೆ.

ಗುಣಮಟ್ಟ, ಕೌಶಲದ ಕೊರತೆ...

ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಪದವೀಧರರಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಕೌಶಲ ಇಲ್ಲ, ಇದರಿಂದಾಗಿಯೇ ಬಹಳಷ್ಟು ಮಂದಿ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲದೆ ನಿರುದ್ಯೋಗಿಗಳಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಇನ್ಪೋಸಿಸ್‌ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ಎನ್‌.ಆರ್‌.ನಾರಾಯಣ ಮೂರ್ತಿ ಅವರು ಬಹಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಇದಾದ ಬಳಿಕ ಸಾಕಷ್ಟು ಚರ್ಚೆಗಳು ನಡೆದಿದ್ದರೂ, ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಈಗಲೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬದಲಾವಣೆ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ.

ಬಹಳಷ್ಟು ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಗಳು ಇಲ್ಲ. ಬಹುತೇಕ ಕಡೆ ಅಧ್ಯಾಪಕರ ಕೊರತೆ ಇದೆ. ಇರುವ ಅಧ್ಯಾಪಕರಲ್ಲೂ ಗುಣಮಟ್ಟ ಇಲ್ಲ. ಕಾಲೇಜುಗಳ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಗಳು, ಸರ್ಕಾರ, ಅಖಿಲ ಭಾರತ ತಾಂತ್ರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ (ಎಐಸಿಟಿಇ) ಇದನ್ನು ಗಂಭಿರವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಈ ಕ್ಷೇತ್ರದ ತಜ್ಞರು.

ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕೆಲವೊಂದು ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ಕಾಲೇಜುಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿದರೆ, ಉಳಿದಂತೆ ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ಈ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದೆ. ಅಧ್ಯಾಪಕ ವೃತ್ತಿಗೆ ಬರುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆ ಇದೆ. ಕಡಿಮೆ ಸಂಬಳ, ಬೆಂಗಳೂರು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಗೆ ಹೋಗಲು ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವು ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಈ ವೃತ್ತಿಗೆ ಬರಲು ಒಲವು ತೋರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜಿನ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರೊಬ್ಬರು ತಿಳಿಸಿದರು.

ಅನುಭವ ಇರುವ ಅಧ್ಯಾಪಕರು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ, ಕಡಿಮೆ ಸಂಬಳ ನೀಡಿ ಹೊಸಬರನ್ನು ನೇಮಕ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೆ ವೃತ್ತಿ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ, ಬೇರೆ ಕಡೆ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಬಳ ಕೊಟ್ಟರೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಮತ್ತೆ ಹೊಸಬರನ್ನು ಹುಡುಕಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಿರಂತರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

‘ಸರ್ಕಾರಿ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲೂ ಇದೇ ರೀತಿಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದೆ. ಕಟ್ಟಡಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿದ್ದು ಬಿಟ್ಟರೆ, ಕಾಯಂ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯ ನೇಮಕಾತಿಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಗಮನಹರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಅತಿಥಿ ಉಪನ್ಯಾಸಕರ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬನೆ ಆಗಿದ್ದೇವೆ’ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರಿ ಕಾಲೇಜಿನ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರೊಬ್ಬರು ತಿಳಿಸಿದರು.

‘ರಾಜಧಾನಿ ಬೆಂಗಳೂರು ಹಾಗೂ ಎರಡನೇ ಹಂತದ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳು ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿವೆ. ಅಂತಹ ಕಡೆ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಉಳಿದ ಕಡೆ ಇರುವ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸೀಟುಗಳು ಉಳಿಯುತ್ತಿವೆ. ತಾಲ್ಲೂಕು, ಜಿಲ್ಲಾಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಕಾಲೇಜುಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಬರುವುದಿಲ್ಲ, ಅಧ್ಯಾಪಕರೂ ಬರಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ’ ಎಂದು ಖಾಸಗಿ ಕಾಲೇಜಿನ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರೊಬ್ಬರು ತಿಳಿಸಿದರು.

ಕಾಲೇಜು ಶುರು ಮಾಡುವಾಗ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಯವರು ಕೋಟ್ಯಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಬಂಡವಾಳ ಹಾಕಿರುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲದೆ ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಕಾಲೇಜು ನಡೆಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಖರ್ಚು ಬರುತ್ತದೆ. ತುಂಬಾ ಲಾಭ ಇಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೂ, ಹಾಕಿದ ಬಂಡವಾಳ ಬರಬೇಕು ಎಂದು ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿಯವರು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲ ಸೀಟುಗಳು ಭರ್ತಿಯಾಗಿ, ಲಾಭದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೆ ಅಧ್ಯಾಪಕರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ಸಂಬಳ ನೀಡಬಹುದು. ಆದರೆ, ಸೀಟುಗಳು ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ಕಾಲೇಜುಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವುದೇ ಕಷ್ಟ ಅನ್ನುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇರುವಾಗ, ಅಧಿಕ ಸಂಬಳ ಕೊಡುವುದು ಕಷ್ಟ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರು ಅಳಲು ತೋಡಿಕೊಂಡರು.

ಕಡಿಮೆಯಾದ ಉದ್ಯೋಗ ಅವಕಾಶಗಳು

‘2023ರಿಂದ ಈಚೆಗೆ ಐಟಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರತೆ ಇಲ್ಲದಂತಾಗಿದೆ. ಕೆಲವು ಕಂಪನಿಗಳು ಉದ್ಯೋಗಿಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಬಹುತೇಕ ಕಂಪನಿಗಳಲ್ಲಿ ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ನೇಮಕಾತಿಗಳು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಈಗ ಇರುವವರು ಕೂಡ ಕೆಲಸ ಉಳಿದರೆ ಸಾಕು ಎನ್ನುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾರೆ’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಯೊಂದರ ಟೆಕಿ.

‘ಹಿಂದೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಶೇ 40ರಷ್ಟು ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್‌ ಪದವೀಧರರಿಗೆ ಕೆಲಸ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪ್ರಮುಖ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ ಶೇ 80ರಷ್ಟು ಮಂದಿ ಕ್ಯಾಂಪಸ್‌ ಸಂದರ್ಶನ ಮೂಲಕ ಆಯ್ಕೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಈಗ ಆ ರೀತಿಯ ವಾತಾವರಣ ಇಲ್ಲ. ಆಯ್ಕೆಯಾದವರಿಗೆ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಾಯಿರಿ ಎಂದು ಕೆಲವೊಂದು ಕಂಪನಿಗಳು ಹೇಳುತ್ತಿವೆ. ಆಶಾದಾಯಕವಾದ ವಾತಾವರಣ ಇಲ್ಲ’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಉದ್ಯೋಗಿ ಅಶ್ವಿನ್‌.

––––

ಯಾರು ಏನೆನ್ನುತ್ತಾರೆ?

ಎಲ್ಲ ಬ್ರಾಂಚ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಉದ್ಯೋಗಾವಕಾಶ ಇದೆ. ಆದರೆ, ಈ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಇಲ್ಲ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಕೆಲವೊಂದು ಬ್ರಾಂಚ್‌ಗಳಿಗೆ ಯಾರೂ ಹೋಗುತ್ತಿಲ್ಲ, ಇನ್ನು ಪ್ಲೆಸ್‌ಮೆಂಟ್‌ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಗ್ರಾಮಾಂತರ ಪ್ರದೇಶದ ಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ಸೇರದೆ ಇರಬಹುದು. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಂದೂ ಸೀಟು ಖಾಲಿ ಇಲ್ಲ..

–ಪ್ರೊ. ಜವಾಹರ್ ದೊರೆಸ್ವಾಮಿ, ಕುಲಾಧಿಪತಿ ಪಿ.ಇ.ಎಸ್ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯ

‘‘ಎಲ್ಲಿ ಪ್ಲೇಸ್‌ಮೆಂಟ್‌ ಆಗುತ್ತೊ, ಅಂತಹ ಕಡೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಯಾವುದಕ್ಕೆ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ, ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಎಐಸಿಟಿಇ, ಉನ್ನತ ಶಿಕ್ಷಣ ಪರಿಷತ್‌ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ, ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಹಾಗೆ ಸೀಟುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ನಿಗದಿ ಮಾಡಬೇಕು‘‘

–ಕೆ.ಸಿ. ರಾಮಮೂರ್ತಿ, ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಸಿಎಂಆರ್ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಸಮೂಹ

––––