ರವೀಂದ್ರ ಭಟ್ಟ ಕುಳಿಬೀಡು ಅವರ ಕವನ: ಅಕ್ಷರಗಳಿಗೂ ಆಯಾಸವಾಗಿದೆ…

ಅರ್ಧ ಶತಮಾನಕ್ಕಿಂತಲೂ ಅಧಿಕ

ನನ್ನ ಬೆರಳಿನ ಹೊರಳುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ

ನಾಲಿಗೆಯ ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ

ಬೇಕು ಬೇಕಾದಂತೆ ಅಕ್ಷರಗಳು

ಬಿಡಿಯಾಗಿ – ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಪರಸ್ಪರ

ಶಬ್ದ-ವಾಕ್ಯಗಳಾಗಿ-ಉದ್ಗಾರಗಳೂ ಬಂದು

ಇನ್ನಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಬಳಕೆ ಎಚ್ಚರದಲ್ಲಿ

ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಬಳಕೆ ಖಂಡಿತಾ ಅಲ್ಲ.

ಕಾರಣಗಳಿದ್ದು-ಕಾರಣಗಳಿರದೆ ಲಿಪಿಗಳಲ್ಲಿ

ಅವುಗಳ ತರಹೆವಾರಿ ಧ್ವನಿಗಳಲ್ಲಿ

ಕಾಲ ಕಳೆದಂತೆ – ಅವೇ ಸರ್ವಸ್ವವಾಗಿ

ಅಕ್ಷರವೇ ಅನ್ನವಾಗಿ

ಅರುವತ್ತಾದಾಗ – ಥಟ್ಟನೆ ವೃತ್ತಿಯಿಂದ ನಿವೃತ್ತಿ

ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅಕ್ಷರಗಳ ಬಳಕೆ

ನನಗರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ – ಜೋಡಿಸಲಾಗದಂತೆ

ಚಲ್ಲಾಪಿಲ್ಲಿಯಾಗಿ ನೆಲಕ್ಕೊರಗಿದ್ದು ಕಂಡಾಗ

ಅನ್ನಿಸಿದ್ದು – ಅಕ್ಷರಗಳಿಗೂ ಆಯಾಸವಾಗಿದೆ.

ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಾಲ ಒರಗಿ – ಕಳೆದುಕೊಂಡರೆ ಸುಸ್ತು

ಮತ್ತೆ ಕೈಗೆ – ಬಾಯಿಗೆ ಬರಬಹುದು

ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ – ಅಂಥ ಕಾಲಕ್ಕೆ!