ದಾಂಪತ್ಯ ಬಯಸುವುದೇನು..? ತಜ್ಞರು, ಹಿರಿಯರು ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳಿವು...

ಎರಡು ಹೆಸರು, ಒಂದೆ ಉಸಿರು
ನಾನು ಪತಿ, ನೀನು ಸತಿ
ಒಂದೇ ದಂಪತಿ

–ಕುವೆಂಪು

ಮದುವೆಯಾದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ದಂಪತಿಗೂ ಈ ಮೇಲಿನ ಸಾಲುಗಳು ಅನ್ವಯ. ಆದರೆ, ದಾಂಪತ್ಯದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿದ್ದ ಆ ಪ್ರೀತಿ, ಪ್ರಣಯ ವರುಷಗಳು ಉರುಳಿದಂತೆ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ನೇಪಥ್ಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯತೊಡಗುತ್ತವೆ. ಅದುವರೆಗೆ ಕಾಣದ ಐಬು, ಸಬೂಬುಗಳು ಪರಸ್ಪರರಲ್ಲಿ ಕಾಣತೊಡಗುತ್ತವೆ. ಮಕ್ಕಳು, ಕುಟುಂಬದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳ ನಡುವೆ ಗಂಡ–ಹೆಂಡತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಬದಲಾಗಿ, ತಮ್ಮೊಳಗಿನ ದಾಂಪತ್ಯ ಬಯಸಿದ್ದೇನು ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಬಹುತೇಕರಿಗೆ ಉತ್ತರ ದೊರೆಯುವುದು ದುರ್ಲಭ.

ಗಂಡು–ಹೆಣ್ಣು ಪರಸ್ಪರರ ದೈಹಿಕ–ಮಾನಸಿಕ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿರುವಂಥದ್ದೇ ವಿವಾಹ. ‘ಮದುವೆಯಾಗಿ ತಿಂಗಳಿಲ್ಲ, ನೋಡಿರಣ್ಣ ಹೇಗಿದೆ/ ನಾನು ಕರೆದಾಗಲೆಲ್ಲಾ ಬರುವಳೆನ್ನ ಶಾರದೆ... ’ ಅನ್ನುವ ಭಾವದಲ್ಲಿರುವ ಗಂಡನಿಗೆ ಹೆಂಡತಿ ತಾಯಿಯಾಗಿ ಬಡ್ತಿ ಪಡೆದಾಗಲೇ ತಾನೂ ಅಪ್ಪನಾದೆ ಎನ್ನುವ ಅರಿವು ಮೂಡುತ್ತದೆ. ತಂದೆ–ತಾಯಿಯಾಗಿ ಬಡ್ತಿ ಪಡೆದ ದಂಪತಿಗೆ, ತಮ್ಮೊಳಗಿನ ಗಂಡ–ಹೆಂಡತಿಯ ಸ್ಥಾನ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ನೇಪಥ್ಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯುವುದೂ ಅರಿವಿಗೆ ಬಾರದು.

ಗಂಡು–ಹೆಣ್ಣಿನ ನಡುವಿನ ದಾಂಪತ್ಯ ಬಯಸುವುದು ಪರಸ್ಪರರ ಸುರಕ್ಷತಾ ಭಾವ. ಪರಸ್ಪರರ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಇಬ್ಬರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವಗಳೂ ಬೆಳಗಬೇಕೆನ್ನುವುದೇ ದಾಂಪತ್ಯದ ಉದ್ದೇಶ. ಆದರೆ, ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹೆಂಡತಿಯಾದವಳು ಎಂದಿಗೂ ಗಂಡ, ಆತನ ಮನೆಯವರು, ಮಕ್ಕಳ ಸೇವೆಗಷ್ಟೇ ಸೀಮಿತ ಅನ್ನುವಂಥ ಭಾವ ಇನ್ನೂ ಇರುವುದರಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣಿನ ನಿರ್ಧಾರ, ಅಸ್ತಿತ್ವ, ಸ್ವಾಭಿಮಾನಕ್ಕೆ ಜಾಗವಿಲ್ಲದಾಗಿದೆ. ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥೆಯಾದರೂ, ಮನೆಕೆಲಸ, ಕೌಟುಂಬಿಕ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳಿಂದ ಆಕೆಗೆ ಗಂಡಿನಷ್ಟು ವಿರಾಮ ದೊರೆಯುವುದು ಕಡಿಮೆಯೇ. ಕೆಲವರು ಇದಕ್ಕೆ ವ್ಯತಿರಿಕ್ತರೂ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಗಂಡ–ಹೆಂಡತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಪರಸ್ಪರರ ಬದ್ಧತೆ ಅರಿತುಕೊಂಡು, ಸಮಾನವಾಗಿ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡಷ್ಟು ದಾಂಪತ್ಯದ ಚೆಲುವು ಹೆಚ್ಚುತ್ತದೆ. 

ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಗಂಡಿನ ಆಸರೆ ಬಯಸುವ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮಾನಸಿಕ ತುಮುಲಗಳನ್ನು ಗಂಡನಾದವನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲನಾದಾಗಲೇ ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಏರುಪೇರಾಗುತ್ತದೆ. ಗೊತ್ತಿದ್ದೋ, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆಯೋ ಪಿತೃಪ್ರಧಾನ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಅಚ್ಚಿನ ಪ್ರಭಾವದಲ್ಲಿರುವ ಗಂಡು, ಅದರಿಂದ ಹೊರಬರಲಾಗದೇ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಮೂಲಕ ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲೂ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾನೆ. ಲೈಂಗಿಕತೆ, ಮಕ್ಕಳ ಮೂಲಕ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಬಹುದೆಂಬುದೇ ಇಂದಿಗೂ ಬಹುತೇಕ ಪುರುಷರ ನಂಬಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ತವರುಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ತನಗಾಗಿ ಬಂದ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಇಂದಿಗೂ ಮನೆಗೆಲಸದವಳಂತೆಯೇ ನಡೆಸಿಕೊಳ್ಳುವುದುಂಟು. ತನ್ನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ, ಉದ್ಯೋಗ, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿನ ಸ್ಥಾನಮಾನಕ್ಕೆ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ಹೆಂಡತಿಯೂ ಉತ್ಪಾದಕತೆಯ ಭಾಗವಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬುದನ್ನೇ ಮರೆತವನಿಗೆ ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಒಲುಮೆಯ ಕೊರತೆ ಕಾಡಿದಾಗಲೂ ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವೇ ಮುಖ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. 

ಗಂಡ ಇರುವುದೇ ದುಡಿಯಲು, ಸ್ಟೇಟಸ್ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಡವೆ, ವಸ್ತ್ರದಲ್ಲೇ ಮೈಮರೆಯುವ ಹೆಂಡತಿಗೆ ಆತನೊಳಗಿನ ಒತ್ತಡದ ಬದುಕು ಅರಿವಿಗೂ ಬಾರದು. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ದಾಂಪತ್ಯ ಬಯಸುವುದೇನು ಎಂಬುದನ್ನು ಗಂಡ–ಹೆಂಡತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊಂಡರೆ, ‍ಪ್ರೀತಿ, ಗೌರವ, ನಂಬಿಕೆ, ವಿಶ್ವಾಸ ಎಂಬ ಸರಳ ಉತ್ತರವೇನೋ ದೊರೆಯಬಲ್ಲದು. ಆದರೆ, ಅದನ್ನು ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೊರಟಾಗ ಕಾಡುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ನೂರಾರು. ಅಹಂ, ಅನುಮಾನ, ಒತ್ತಡ, ಕೋಪಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಹೊರತು ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅನುರಾಗ ಅರಳದು ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅವರವರೇ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಆಪ್ತ ಸಮಾಲೋಚಕಿ ವೇದಾವತಿ ಹಿರೇಮಠ.

ಮದುವೆಯ ಸಂದರ್ಭವೋ, ಎಂದೋ ನಡೆದ ವಿಷಮ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ಕೆಲವು ದಂಪತಿ ಜೀವನಪೂರ್ತಿ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ತಾವೂ ಕೊರಗಿ, ಜತೆಗಾರ/ಗಾರ್ತಿಯನ್ನೂ ಹೀಯಾಳಿಸಿ ಮಾತನಾಡುವುದುಂಟು. ವರ್ಷಗಟ್ಟಲೇ ಹೀಯಾಳಿಕೆ, ಮೂದಲಿಕೆ, ಅವಮಾನ, ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ತಾಳಿಕೊಂಡವರೂ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದಲ್ಲಿ ದಾಂಪತ್ಯದಿಂದ ವಿಮುಖವಾಗುವುದುಂಟು. ತಪ್ಪುಗಳು ನಡೆದಾಗ ಪರಸ್ಪರರು ಕ್ಷಮಿಸಿ, ಮುಂದೆ ನಡೆಯಬೇಕಾದ ಹಾದಿಯ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸುವುದು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಕ್ಷೇಮ. ಆದರೆ, ಪದೇ ಪದೇ ಅಂಥವೇ ತಪ್ಪುಗಳು ನಡೆದಾಗ ವಿಮುಖರಾಗುವುದು ಉತ್ತಮ ಎಂಬುದು ವೇದಾ ಅವರ ಅಭಿಮತ.

ಗಂಡ–ಹೆಂಡತಿ ಇಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಮುಕ್ತತೆ, ವಿಶ್ವಾಸ, ನಂಬಿಕೆಯ ಜತೆಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂದರ್ಭವನ್ನೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಎದುರಿಸುವ ಮನೋಭಾವ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ದಾಂಪತ್ಯ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಲ್ಲದು. ಯಶಸ್ವಿ ಪುರುಷನ ಹಿಂದೆ ಹೆಣ್ಣು ಇರುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬ ಮಾತಿನಂತೆ ಯಶಸ್ವಿ ಮಹಿಳೆಯ ಹಿಂದೆ ಪುರುಷನೂ ಇರುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಭಾವ ಮೂಡದ ಹೊರತು ದಾಂಪತ್ಯ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗದು. ಅರ್ಧನಾರೀಶ್ವರನ ಹಿಂದಿನ ಆಶಯವೂ ಅದೇ ಅಲ್ಲವೇ?

ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು...

ಪ್ರೀತಿಯೇ ಮುಖ್ಯ

ಜಗಳವಿದ್ದರೆ ಪ್ರೀತಿ ಹೆಚ್ಚು!

ಮೂರನೆಯವರನ್ನು ದೂರವಿಡಿ